Właśnie chciałam to wkleić, sama nie wiem czy w to wierzyć. WP jest bardzo wiarygodne.

mowili o tym we wszystkich wiadomosciach jakis czas temu

słyszałam o troszke innej aczkolwiek podobnej sytuacji. Kobieta w ciąży (16 lat) podczas wypadku samochodowego trafiła na stół operacyjny (nie pamietam szczegółów) stwierdzono że nie ma dla niej ratunku. I że będa ratowac żyjące w niej dziecko.Przeprowadzono cc w 27tc. Niestety maluszek - dziewczynka umarła po 3 dniach. Byla to dla mnie na tyle wstrząsające że działo sie to nie daleko naszego miejsca zamieszkania, a maleństwo leżało w szpitalu w ktorym my z małą aktualnie przebywałyśmy. Ryczałam jak nie wiem co. Pochowano je razem. Narzeczony zmarłej pod opieką psychologiczną. Czasem jak o tym myślę to ryczeć mi sie chce. Cały czas mam dziwne przekonanie ze mimo wszystko nie walczyli o to maleństwo tak jak powinni bo lezało tylko w inkubatorze,w szpitalu bez specjalistycznych aparatur. Takie malenstwa powinny leżeć na specjalistycznych oddziałach. Ehhhh ludzie czasem przeżywają straszne tragedie :(

odnosząc sie do samego tematu bo rozpisalam sie nie na temat to nie wiem co czuja te rodziny :( z jednej strony radość a z drugiej? jak cieszyć sie z narodzin dziecka skoro bliska osoba odchodzi która dala nam to szczęscie?
Znów mnie naszło na przytoczenie przykładu wiec napsize szybko zeby nie odbiegać za daleko. Dziewczyna która urodziła dziecko zapadła w śpiączke ze względu infekcji. 3 msc trwało nim ją wybudzili,nie dawali żadnych szans. Mąż tej kobiety w ciągu niespełna tygodnia wyglądał jak wrak człowieka. Musiał zając sie sam dzieckiem,na które czekali oboje a ona w tym czasie walczyła o zycie. Skończyło sie szczęliwie ale na pewno co przezyli strachu,smutku tego juz nikt nie zmieni

Nie do końca jestem do tego przekonana , trochę to traktowanie ciała matki jak inkubator .