Tutaj lista sztabów, gdzie można zostawiac dary( pieniędzy nie zbierają), w tym, roku zglosilo sie b. mało sztabów, ale jeszcze jest pare dni- więc może coś się ruszy:



http://pdpz.pl/informacje-2/wielka-uliczna-zbiorka-darow



W październiku 1993 r. do programu radiowego dla dzieci pt. "Jasiek - dobranocka dla najmłodszych" przyszło kilkoro dzieci z lubelskiej starówki. Autorka programu Ewa Dados zapytała je o wrażenia z wycieczki za miasto. Okazało się, że to była ich pierwsza wycieczka na prawdziwą wieś. Goście programu - dzieciaki z rodzin wielodzietnych, z zachwytem opowiadały o lesie, miłych ludziach, smacznych pączkach jakimi poczęstowali ich gospodarze we wsi Dąbrówka. Po programie "ciocia" Ewa zaprosiła ich na mały poczęstunek. Drożdżówki, ciastka i trochę innych łakoci zniknęły w oka mgnieniu. Jeden z chłopców dziesięcioletni Przemek, z pewnym zakłopotaniem podszedł do Ewy Dados i powiedział, że ma wielką prośbę. Jaką?

Nie, nie prosił o pieniądze, choć jak powiedział nie zawsze w domu jest coś do chleba. W jego rodzinie poza chorą mamą jest jeszcze sześcioro rodzeństwa...
Zapytał: "Czy mogłaby ciocia znaleźć dla mnie jakąś pracę?"
Przemek miał wielu przyjaciół z podobnymi problemami. To oni odwiedzali niemal codziennie Radio Lublin.
Taka jest prawda. Dzieci będących w trudnej sytuacji życiowej, z rodzin wielodzietnych, niepełnych, patologicznych i zwyczajnie biednych jest bardzo, bardzo wiele.
Ciocia Ewa pojechała do domu Przemka z paczką dla dzieci. W skromnym, czystym mieszkaniu zobaczyła głodne dzieci, których mama była w szpitalu. Ojciec prał ubranka dla rodzeństwa, Przemek kołysał w wózku ośmiomiesięczną siostrzyczkę. Płakała. Jedna z kilkuletnich sióstr przygotowywała kaszkę. Przydałyby się odżywki, nie mówiąc o czekoladzie czy zabawkach - pomyślała ciocia Ewa, a przecież zbliża się Święty Mikołaj, święta Bożego Narodzenia, Nowy Rok...
To skłoniło do ogłoszenia w Radiu Lublin zbiórki darów pod hasłem "Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę". Tak się zaczęło...