W tej czy w jakiejkolwiek innej dziedzinie życia, pewne jest, że wiara czyni cuda.

zgadzam się z poprzedniczkami:)

Sama po sobie wiem że im bardziej chciałam dziecka tym co miesiąc większy szok doznawałam że nie jestem w ciąży! Obsesja, obsesja, obsesja. Liczenie dni płodnych, mierzenie temp...itp. Wkońcu kumpela mi mówi aby kupiła sobie testy owulacyjne. Więc lecę do apteki i według obliczeń w ten sam dzień co mam mieć owulację robię test i co? Owulacji brak...na drugi dzień to samo i na trzeci również. Załamka totalna! Nic mi się nie chciało. Myślałam sobie trzeba ruszyć dupsko do lekarza bo coś ze mną nie tak...Pamiętam że nawet "kochać" mi się nie chciało z moim. Zrobiliśmy "to" pare razy ale bez szału takiego że już po kilku dniach leciałam robić sobie test ciążowy (chore!) Myślałam sobie no jak i tak nie zajdę bo nie mam owulacji...Zgadnij gdy odpóściłam, gdy nie myślałam tak o ciąży w nastepnym miesiącu okazało się że jestem w ciąży!

Więc jest coś w tym prawdy że jak kobieta myśli obsesyjnie o ciąży to w nią nie zachodzi! No ba przecież najlepsze są wpadki;-) Więc moja rada taka skromna...wrzucić na luz. Kochać się dla przyjemności a nie z myślą o dziecku...