Ja się z tym urodziłam ;)tzn co lekarz to inaczej gadał mojej mamie ...jeden że do roczku,inny że po dwóch latkach minie...często miałam duszności i mama musiała wodę gorącą w garnkach rozkładać po pokoju i mokre ręczniki na piec bym miała wilgotne powietrze....ok 15-16 roku życia miałam straszny atak duszności i poszłam na pogotowie tam mi powiedzieli że widocznie mi to nie przeszło do końca a sprawdzałam u laryngologa w drugiej ciąży (czyli 27l) i już ok ale i tak czasami ciężej mi złapać oddech...ale jak widać da się z tym żyć ;)