Jedyny strach to chyba, że nie będzie do czego wracać;) heh.

Te które się boją napewno mają jedyny powód-wypowiedzenie umowy,nie przedłużenie umowy.
Mnie pewnie czeka podobny scenariusz,ale się tym nie martwię.Mało osób chce pracować w tej branży co ja.Pracę wcześniej czy później znajdę.Przez najbliższe 3-4 lata będę zajmowała się dzieciaczkami w domu.Mam 15 miesięcznego synka i jestem w 14 tygodniu ciąży.Najważnieszy jest teraz dla mnie Synek i Moja Dzidzia w brzuszku.Jedną ciąże już straciłam i jestem teraz bardzo ostrożna.Przebywam na L-4.Pracuję w szpitalu psychiatrycznym na ostrej psychiatrii,więc zbyt bezpiecznie tam nie zawsze jest.

tego, że wszystko się zmienia, uczę się szybko, ale mimo to będę miała ogromne 'tyły'...i hmm...ciągle to samo stanowisko...(łącznie z l4 macierzyńskim i wychowawczym, nie będzie mnie w pracy ponad 3 lata-ciężko będzie nadgonić i wypracować sobie lepszą pozycję, ale mimo to cieszę, się że jestem przy Małej

Jedyną rzeczą jaką się bałam to fakt,że sobie nie poradzę ze wszystkim-praca-dom-dzieci.Syn rozpoczął pierwszą klasę,trzeba było go odprowadzać do szkoły,przyprowadzać,odrabiać lekcje,chodzić na dodatkowe zajęcia itd.Po czasie i z perspektywy czasu jest ok.Wszystko dało się połapać,nie jest kolorowo ale nikt nie mówił mi,że życie jest piękne i kolorowe:)