W drugim mialo byc "boje" ;)

i nie chodzi tu nawet o samo wychowanie tylko o czasy w jakich przyszlo nam wychowywac dzieci... owszem mozemy tlumaczyc co jest w zyciu wazne, wpoic jakies wyzsze wartosci ale w chwili kiedy dziecko idzie do szkoly i styka sie z reszta swiata zaczynaja sie schody, wtedy juz nasz wplyw nie jest tak duzy...

Bo do wlasnych rodzicow zaczynamy sie upodabniac dopiero pozniej, czesto jak mamy wlasne dzieci;)

nie boje sie ze wyrosnie na zakochanego w sobie egozcentryka ale zarazem sadze ze troche egocentryzmu jest lepsze od tego ze bedzie konformista.

cały czas tak traktujemy Anię, zeby poczula ze jest jednym z czlonkow rodziny. nie lepszym i nie gorszym. Teraz to moze malo widoczne bo ma sowje potzreby i staram sie je spelniac, ale nie od razu. Ucze ją czekania. I widze efekty. Nie jest rozpaprana. Czesto juz mowię : Nie. Je placz marudny puszczam mimo uszu i często ja rozsmieszam, na co ona chetnie reaguje i od razu z placzu w smiech i dziecko juz jest cacy:)