ja nie byłam spokojna, panikowałam aczkolwiek dobra i wyrozumiała położna to 100% " udanego porodu ".

przy 1 porodzie nie wiedzialam co mnie czeka i bylam spokojna przy drugim juz nie i darlam sie panikowalam masakrycznie

byłam optymistycznie nastawiona, byłam spokojna, ale jak mnie bóle złapały to myślałam, że mnie rozerwie na strzępki

Ja nie balam sie porodu,z usmiechem jechalam na porodowke,przed zdazylam zadzwonic do meza i mamy z radoscia ze ide rodzic...Na porodowce sluchalam sie polosnej od poczatku do konca i z calych sil staralam sie wykonywac co ona mowi,maz tez mi bardzo pomagal ,pracowal caly czas ze mna a lekarz i polozna i kilka innych ludzi (?) sie tylko przygladalo i dopingowalo.Na koniec powiedzieli mi ze super sobie dalam rade ze jestem stworzona do tego aby rodzic(ale moze kazdej tak mowia hahah )rodzilam 3;40min od odejscia wod a raczej przebicia pecherza

Ja byłam mega opanowana - zarówno przed jak i w trakcie porodu (co jest dla mnie dziwne... bo często "panikuję" z bardzo błahych powodów.. + jestem nerwusem).
Cały czas byłam pozytywnie nastawiona i rzeczywiście bardzo ważne jest to aby słuchać swojej położnej, ona najlepiej wie jak Ci pomóc i co w danym momencie robić.. - moja to rewelacyjna kobieta! :)

Wg. mnie dzieki temu poród wspominam na prawde bardzo dobrze..

Moja położna baaaaaaaaaaardzo dużo mi pomogła :) Także słuchaj położnej :)

nastawiałam sie na bolesny i długi poród... stwierdziłam nie ma sie co oszukiwać no i skurcze miałam długo i były bolesne 15godz. ale sam finisz bardzo szybki 20 min.:)ale położnej słuchać trzeba, nikt nie doradzi Ci lepiej. ja słuchałam i wspominam bardzo pozytywnie poród:)