Ja Ci nie pomogę, mam podobnie. Dopóki dziecka nie będę miała na rękach to się nie uspokoję chyba.

to jest normalne tym bardziej po stracie dziecka ja tez tak miała do końca

pewnie Cie to niebardzo pocieszy ale ja tez sie zamartwiam, szczegolnie ze slabo czuje ruchy i to mnie dodatkowo stresuje. Najwazniejsze ze 30 tygodni juz za Toba, jeszcze tylko 10, szybko zleci :) Pozdrawiam

Skąd ja to znam... tez non stop zadaje sobie pytanie czy wszytsko ok, pierwszą ciąże też poroniłam, a teraz skraca mi się szyjka i leże w domu, modle się, żeby chociaż do 32 tygodnia wytrzymać. Też nie zaznam spokoju do póki nie będe miała córci na rękach :) A potem też przyjdą inne zmartwienia :) bo o dziecko się człowiek zawsze będzie martwił i troszczył.

kochana, moja pierwsza ciąża zakończyła się tragicznie i całą drugą ciążę panikowałam.
dosłownie byle bzdura wywoływała u mnie taką panikę, że najchętniej spałabym pod usg (żeby miec non stop podgląd na dzidzię). gdyby nie mąż, chyba bym zwariowała.
teraz w trzeciej ciąży nie bardzo mam czas na myślenie o tym, że może coś jest nie tak, ale też się zamartwiam w wolnej chwili :)
taki już urok macierzyństwa - nie skończy się na porodzie.
całe życie będziemy się martwic o nasze dzieci :)
skoro wyniki w Polsce wyszły Ci bardzo dobrze, wyluzuj :)
bo tym niepotrzebnym stresem możesz narobic więcej szkody niż ci się wydaje.
dzidzi potrzebuje spokojnej mamy, a nie wiecznie zestresowanej.
wiem, że łatwiej powiedziec niż zrobic, ale też jestem teraz w ciąży i uwierz mi - da się :)

także głowa do góry, uśmiechaj się jak najczęściej i nie martw się, skoro nie masz powodu :)

powodzenia!

u mnie wszystko bylo dobrze aja tez sie ciagle przejmowalam chociaz nie stracilam nigdy dziecka, nonb stop cos wymyslalam dopiero jak sie urodzil sie uspokoilma, bedzie wszystko dobrze trzykmaj sie i dbaj i siebie niezamartwiaj sie na zapas bo stres nie jest dobry. buziaki dla was:*

Och, przytulam Cię mocno! Ja też się całą ciążę martwiłam więc wiem jak to jest. Jeszcze mi toksoplazmoza wyskoczyła w ciąży więc już w ogóle miałam ponure myśli. Też się ciągle bałam że zaraz coś się stanie. Ale wszystko skończyło się dobrze :)
Życzę Ci dużo pogody ducha i spokoju, wypoczywaj ile tylko się da i głowa do góry :)

Ja również tak mam, delikatny ból brzucha a ja już panikuje,ale to chyba wszystko od tego że tak bardzo chcemy Kochamy tego maluszka w brzuszku prawda:)