To zależy od charakteru i wychowania, nie od płci.

z tego co widze po znajomych to raczej chłopcy spokojniejsi od dziewczynek ;) szczególnie w wieku nastu lat ...

Ee nie uważam, żeby płeć miała znaczenie. Moja siostra ma parkę i Kamil to było dziecko Anioł. Grzeczny, posłuszny, poukładany, zdolny, chętny do nauki, łatwo przychodzi Mu przyswajanie nowych rzeczy. Teraz ma 15 lat i jak na swój wiek jest naprawdę mało problematyczny. Jedynym problemem u Niego było tylko jedzenie. Niejadek do kwadratu.  A Anka to diabeł wcielony, którego ja mam niejednokrotnie dość jak przyjeżdża w gości. Dziewczyna jest roztrzepana, nieogarnięta, trzeba mówić do niej miliony razy i jest tak ciężka jeżeli chodzi o wytłumaczenie i nauczenie jej czegoś, że masakra. Teraz ma 8 lat, od 3 lat ciągają się na nią różne tiki nerwowe. Do tego zachowuje się jak słoń w składzie porcelany, w rodzinie się śmiejemy, że Ania jak nie dupą to brzuchem musi coś zrzucić ze stołu, potnąć się o jedyny kamień na ulicy jaki leży i popsuć najnowszą zabawkę "przez przypadek" w sekundę.

Yyy w sumie nie wiem, bo mam dwie dziewczynki w domu i z chłopcami mało do czynienia ;) ale to chyba nie zależy od płci, tylko właśnie charakter, nie ma znaczenia czy to chłopiec czy dziewczynka

Wszystko zależy od charakteru. Znam chłopców rówieśników mojego synka. Są spokojni, mogą cały dzień bajki oglądać a mój syn jak wulkan. Nawet 15 min bajki nie minie a on już jest znudzony. 

Zalezy to tylko i wylacznie od charakteru a nie od plci...;)

Ja mam charakterną chłopoczycę.

To kwestia głównie charakteru... w drugiej kolejnosci tez ma znaczenie wychowanie... płeć wg mnie nie ma nic do rzeczy. Trudno jest wychowac dziecko ktore ma ciężki charakter.. moj syn taki jest. Duzo wysilku, cierpliwosci itp... takze doskonale Cie rozumiem ze masz czasem dosc..