Moja  kolezanka  miala,  pierwszy  miesiac po  urodzeniu  dziecka  wogole  nie chciala  sie zajmowac  dzieckiem., ciagle  lezala  w  lozku . Dobrze  ze  miala  mame  przy  sobie,  bo  pomogla  jej w  trudnych  chwilach  oraz  wsparcie bliskich  osob.

miałam ale nie odpychało mnie od dziecka czy nie chciałam się nim zajmować poprostu ryczałam, dobijał mnie brak snu, głód (mało co jadłam bo dużo rzeczy było zabronione a ja z tych wybrednych) i brak pomocy w szczególności od Adriana, zostałam sama ze wszystkim, każdy naskakiwał na mnie miał pretensje że nie posprzątane w całym domu że tylko u siebie w pokoju posprzątałam, że obiad nie zawsze był ugotowany do tego teściowa... Jedynie mały nie czepiał się mnie i był bardzo grzecznym dzieckiem taki lek na całe zło

ciotka Adriana przechodziła depresję dopero po 2 latach...

ale miałam babybluesa, ale to trochę co innego

dokładnie to co anti baby blues tak, depresja to co innego.

U mnie depresja miala lagodne objawy..praktycznie caly miesiac przeplakalam.

płacz często, poczucie jak automat do karmienia..mialam ochotę wyjsc z domu i zostawić ten wir karmienia, noszenia, lezenia, brak czasu nawet na mycie, zjedzenie, gotowanie....to byl sajgon psychiczny

depresje poporodowa tak,baby blues nie.

 babyblues dopadł mnie jeszcze w szpitalu , odpychało mnie od dziecka , nienawidziłam całego świata ,  beczałam , niespałam , łaziłam po szpitalnym korytarzu , wezwali mi psychiatrę , który nie mógł mi w żaden sposób pomóć , trwało to 2 tygodnie -dokładnie tyle ile spędziłam z małym w szpitalu , po powrocie do domu to wszystko "ucichło"... nie życzę tego ,żadnej kobiecie , coś okropnego ;( do dziś mam wyrzuty sumienia co do małego ... ech te hormony !