A ja to panikara jestem. Dziecko zaczęło ssać paluchy wystraszyłam się że będzie ssać kciuka...I co dałam mądra smoka. Teraz też jest problem z usypianiem dziecka bo smok musi być. Wcześniej zasypiał bez i nie bylo problemów takich jak wypadający ciągle smok, przebudzanie się płacz z tego względu itp...Więc na drugi raz nie dam smoka i koniec;-)

A moj ma smoka i wcale nie zaluje, przyjdzie czas to sam wyrzuci :-) jak zrobila to moja corka jak byla malutka.

Ja też zakładałam, że nie dam małemu smoka. No i co? Bardzo szybko mi to z głowy wyleciało. Teraz mój maluszek nie ssie w ogóle, nie toleruje, oduczyłam go jak miał pleśniawki,bo od smoka one ciągle były i były. I jestem zadowolona. Zasypia na noc z prędkością światła i od kiedy nie ma smoka nie budzi się z krzykiem :)

U mnie moja srednia corka miala smoka (najstarsza i najmlodsza nie uznawaly tego wynalazku). Miala tak silny odruch ssania, ze mialam wybor: albo pozwolic jej wisiec calodobowo przy piersi albo od czasu do czasu siegnac po smoka. Siegnelam po smoka.
Do 18. m-cy smok byl najlepszym przyjacielem cory (obok cyca). Skonczyla 18 m-cy, wracalismy akurat autobusem z Polski, byla zima, mloda zabkowala, przy okazji zlapala stan zapalny gardla i nagle smok tak bardzo jej przeszkadzal, ze rzucila przyjacielem o podloge. Od tej pory smok dla niej nie istnial. ;)

A ja odwrotnie - zakładałam, że będziemy używać smoka. Dziecko zdecydowało inaczej.

A ja nie dałam smoczka bo wiedziałam że on zaburzy u dziecka umiejętność ssania i szybko zakończy się moja przygoda z karmieniem piersią. Mały nie miał smoka i żył, zasypiał przy cycu, uspokajał się przy cycu, nie było problemu.
(też miałam cc, nie rozumiem związku cesarka=smoczek)

Zaczęłam dawać smoczek dopiero kiedy odstawiłam dziecko od piersi. I żałuje, nic dobrego to nie wniosło w jego życie, w moje tym bardziej. Następny maluch będzie "bezsmoczkowy".