Mój może nie pracuje teraz za granicą, tylko w innym mieście, więc jesteśmy razem w weekendy. :) Ale jeszcze parę miesięcy temu pracował w Belgii i widywaliśmy się co miesiąc. Było strasznie i nigdy nie chciałabym tego powtórzyć. ;) Z tęsknotą w ogóle sobie nie radziłam. Bardzo często płakałam, zwłaszcza kiedy go nie było w pierwszych miesiącach ciąży (od czwartego miesiąca już był w Polsce). Więc ustaliliśmy, że lepiej żyć biedniej, a razem. A gdyby, nie daj Boże, sytuacja nas przydusiła, to albo jedziemy w trójkę, albo nikt nie jedzie. :)

Mój wyjeżdżał 3razy.
2 razy jak byłam w ciąży i było mi bardzo ciężko i smutno że nie mogę z nim dzielić radości z ciąży.
A teraz wyjechał 3 lutego i wróci dopiero w lipcu ale wtedy lecimy już z Nim na stale.
Odkąd na świecie jest Wiktoria jest mi dużo łatwiej przetrwać rozłąkę.Poświęcam jej każda chwilę ale i tak za nim tęsknię ale już nie rozpaczam tak jak kiedyś:)
Wiem że tak musi być i pocieszam się tym że nie długo będziemy razem:)
Tak dobrze że jest internet i telefony:)