Bardzo CI współczuje, ja sobie nie wyobrażam rozstania... Wychodź z domu jak najwięcej, wiem że już pewnie Ci ciężko z brzuszkiem, ale jak będziesz siedziała w domu i rozmyślała nad tym będzie jeszcze gorzej. No i myśl o dzidzi, zaraz się pojawi w Twoim życiu ;) DASZ RADE!

od miesiąca nie jestem z ojcem dziecka....zaczełam czytac sluchac muzyki od czasu do czasu gdzies wyjde sobie ... jest ok i ty dasz rade :)

Rozstaliśmy się koło 32 tc. Było ciężko, ciągle płacz, wiadomo wspomnienia do tego hormony. Starałam się, żeby zawsze ktoś ze mną był, zajmowałam sobie czymś głowę. Znalazłam sobie dodatkową robotę, żeby sobie dorobićw domu, przed komputerem . Jakoś zleciało. Czekałam tylko jak mała się urodzi, myślałam, że będzie lepiej. Przez pierwsze 3 tyg wcale tak nie było, brakowało mi bliskiej osoby, któr będzie wraz ze mną cieszyła się tym szczęściem . Ale teraz już jest dobrze, nie mysle o Nim wgl. Układam sobie życie na nowo :) Życzę powodzenia i wytrwałości w tych ciężkich chwilach ;* Trzymam kciuki :)

a ja jestem mega szczęśliwa!! bardzo sie ciesze ze ocknęłam teraz, a nie po ciąży... wcale mi nie brak takiego faceta bez jaj.. cipa dla mnie , a nie mężczyzna! jak można doprowadzić do rozpadu związek , w którym lada moment pojawi się dzidzia? nie pojmuję tego jak można być takim chamem. Cieszę się,że moje dziecko nie będzie musiało znosić takiego debilnego zachowania swojego tatusia.. teraz potrzebny jest spokój , a nie awantury i zbędne nerwy :)

na maxa skupiłam się na rzeczach dla dziecka, spotkaniach z przyjaciółmi, chociaż mi się nie chciało z domu wychodzić... sprzątałam, czytałam, rozwiązywałam krzyżówki, obejrzałam 9sezonów Tajemnic Smallville i pomogło. przetrwałam, chociaż po 13tygodniach od rozstania wspomnienia wracają, ale mniej boli. musisz zająć swoje myśli czymś innym ;) najlepiej jeśli skupisz się na przygotowaniach do porodu i przyjęcia maluszka w Twój mały, wielki świat ;)

wow... moze i mi sie rady przydadza. Czas pokaze.