2 h nie powinno się unosić głowy, ani wiercić, jak się macica dobrze ułoży to nie będziesz miała bolesnych miesiączek i to jest plus. Dziecko możesz karmić od razu po badaniach jeśli chcesz. Najwygodniej jest położyć sobie dziecko na brzuchu i wsadzić do buzi pierś nic mu się nie stanie to dla niego naturalna pozycja (ja nawet po powrocie do domu tak robiłam ) każą Ci wstać po 6-8 h chyba, że to będzie noc to do rana będziesz mogła pospać. Dziecko na karmienie przynoszą pielęgniarki

Na pooperacyjnej leżałam 4h, wtedy dostajesz silne leki przeciwbólowe. Podczas tego czasu przywieźli mi małego i położna przystawiała do piersi, jednak on wolał pospać więc tak leżeliśmy razem:) O 11 miałam cc, o 19 próbowali mnie pionizować. Przy 2 próbie się udało. Od tego czasu już wszystko robiłam przy dziecku gdyż na noc mi go nie zabierali. Dobrze że mąż codziennie do mnie przychodził i pomagał, bo na początku trochę boli. Po 3 dobach mnie wypisali bo wszystko było ok. Ogólnie zabieg nie wspominam źle. Trafiłam też na super położne, gdy mały płakał dłużej same się interesowały czy nie trzeba pomóc:)

Ja wstałam po 6godz od CC ale tylko na chwilę bo kręciło mi się w głowie.Mała przynosiły Pielegniarki do karmienia.Najgorzej było wstać z łóżka.A bolało ok 3 dni.Ale jak mała była obok mnie to ból mijał:)

Miałam 31 stycznia cesarke wiec: zaczne od tego że znieczulenie w kręgosłup nie jest aż takie straszne da sie to znieść :). Uczucie podczas cesarki jak napiera lekarz na brzuch żeby dziecko wyszło a potem czyszczenie macicy nie jest zbyt komfortowym uczuciem :/ dziwnie sie czułam ale oczywiście bólu nie czułam. Po cesarce nie mogłam podnieść głowy przez 6 godzin,gdyż potem mogła mnie boleć głowa wiec trzeba było leżeć plackiem ale czasem oczywiście zapomniałam sie i podniosłam kilka razy głowe ale nic mi nie było i nie jest :). Co do karmienia to trzeba było sobie jakoś radzić, chodz bardzo cieżko było gdyż taki noworodek nie umi jeszcze dobrze sie przyssac i brodawka bardzo czesto ucieka z buźki.

minimum 8 godzin po cc nie wolno podnosić głowy, - bo skutkować to może później potwornymi bólami, migrenami itp. Córkę przyniesli mi po 40 minutach od cc (oczywiscie od razu po cc ją zobaczylam), położna przystawiła mi ja do piersi - później mąż pomagał. Po 12 godzinach wstalam (pierwsze kroki - nie powiem lekkie nie były, ale też nie ma co narzekać;). Na drugi dzień prysznic i trzeba było powoli śmigać. Ja cókę mialam calutki czas przy sobie (położne pierwotnie próbowały mi ją pierwszej nocy po cc zabarac żebym mogła odpocząć, ale cócia tak płakała ze po godzinie przywiexli mi ją z powrotem);) - tak wiec zmuszona byłam czy chcialam czy nie - do czestego wstawania. Ja oglnie cc sobie bardzo chwalę, szybko doszlam do normalnego stanu;) - po tygodniu już praktycznie bólu nie czułam. Nie masz co sie bać - cc nie jest taka zła jak co niektórzy opisują;). A znieczulenie zewnątrzoponowe tez nie boli - porównać to mogę do ukąsznia komarka.

Mi kazali leżeć dobę plackiem... Po tym czasie pielęgniarka z moją mamą pomagały mi wstać. Nie mogłam oddychać, w głowie mi się kręciło. Do umywalki w pokoju żeby się umyć szłam z 5 min. Kiedy juz doszłam tak zle sie poczułam, ze malo co nie upadłam.
To były pierwsze najgorosze momenty po CC, ale z każdym pionizowaniem się było juz coraz lepiej. Nadal chodziłam bardzo powoli,ale w drugiej dobie mogłam juz karmić dzidzie na siedząco. :)

Ja przez 6 godz nie mogłam podnosić głowy, na drugi dzień kazali mi wstać z łóżka, odłączyli cewnik i musiałam chodzić do łazienki. W ten sam dzień zobaczyłam synka i przystawiłam do cyca, ale przewijać go nie dałam rady, raz że cieżko było mi się ruszać, dwa że daleko do przewijaka a mały ważył 4350 więc było co nosić ;p