aaaale nie w lozku z rodzicami ;) no, moze na troszke. :)

Nie,nie spanie w jednym łóżku z nami nie wchodzi w ogóle w grę,zdajemy sobie sprawę doskonale z konsekwencji takiego niemądrego rozwiązania

hmm tzn nie mow hop :)))))))))) byleby nie za dlugo ;) tj nie za czesto./ pzdr :)

a ja wam powiem jak byko u nas;) gdy narodzil sie Bartuś mieszkalismy u moich rodzicow,mielismy dla siebie jeden pokoj. Mały pieknie spał w swoim łóżeczku do ok.roku..potem zaczely sie fanaberie;) a to dlatego,ze ja gdy maz byl w delegacji bralam synka i z nim spałam. Najpierw to bylo tylko zasypianie w naszym łóżku,a potem pół roku spania w trojeczke;)ale miło to wspominam;)
co dalej..potem w pazdzierniku wyprowadzilismy sie do naszego własnego mieszkania gdzie synuś dostał swój pokoik,a tak swoje własne \"dorosłe\" łóżko;) i co? i od pierwszej nocy w nowym mieszkaniu śpi sam w swoim pokoiku na tapczaniku i przespał ok.80% nocy bez przebudzenia się;) także u nas nastapił cud hehe;) po półrocznym spaniu ze staruszkami nasz synuś wydoroślał od tak;) chyba ja bardziej to przezylam niz on.
Także u nas synuś śpi sam w pokoiku odkad skonczyl 18miesiecy.Noworodka nie byłabym w stanie zostawić samego w pokoju na noc,jak Bartek spał obok to spr czy oddycha,a w drugim pokoju to bym nie zasnela chyba;) zreszta do tej pory idac do łazienki w nocy,sprawdzam jak tam sie lula memu 2-latkowi.
A tesciowa przezywa to prawie,że codziennie...bo ona spała z moim mezem do 16rż he a tesciu spał sam.. jaja;)

A mój synek śpi ze mną. Mąż wylądował na materacu w drugim pokoju. I powiem Wam dziewczyny, że bardzo się cieszę z takiego rozwiązania. Mój synek często się budzi w nocy i trzeba go przytulić aby zasnął, bardzo potrzebuje miłości i bliskości, lubi mieć mieć mnie blisko siebie a i mi to bardzo odpowiada bo po prostu uwielbiam jak jest przy mnie i w głowie mi się nie mieści, że mógłby teraz spać w innym pokoju. Nie zasnęłabym nigdy w życiu.
To, że on ze mną śpi praktycznie od urodzenia było moim instynktownym działaniem. Po prostu czułam, że tak jest dobrze.. Zasypiał przy mnie wtulony i tak jest do dziś. Wiem, że to nie będzie wiecznie trwać bo mam zamiar przeprowadzić go do jego własnego pokoju jak skończy 2 latka ale na razie jest cudownie.
Dodam jeszcze, że mój mąż straszliwie chrapie, rzuca się w nocy i gada a nawet krzyczy przez sen więc spaliśmy oddzielnie jeszcze przed narodzinami dziecka i z pewnością tak już zostanie nawet jak młody się wyprowadzi do siebie.