Mam taki dość nietypowy problem. Mój mąż jeździ w trasy nie ma go pare tygodni. Nasza córeczka śpi ze nami, gdy go nie ma to wiadomo, ze mną. Teraz zrobiłam jej pokoik, no i pora aby w nim spała. I tu pojawia się problem. Bo to JA przyzwyczaiłam sie do spania z nią. Boję się spać sama tzn bardziej niż sama to boję się spać przy otwartych drzwiach ( może wydawać się smieszne ale uwieżcie mi wcale nie jest). Jak zamknę drzwi boje się, że jej nie usłyszę w razie jakby chciała siusiu, bądź poprostu się obudziła i płakała. Ehh co ja mogę w takiej sytuacji począć?