O Boże! Mam to samo. Jestem chora, jak mam wyjść z młodym na spacer (a robię to codziennie). Szukam różnych placów zabaw na  pobliskich osiedlach, w nadziei że któreś mu podpasuje, ale po 3 min. zabawy jest bieganina od bramek do bramek i oczywiście najlepszą zabawą jest uciekanie poza teren.
Dzieciaki i rodzice mają ciekawe przedstawienie, kiedy próbuję nad wszystkim zapanować Ryczeć mi się czasem chce!

Ja nie mam z tym kłopotu bo mamy własne podwórko, ale gdy jestem na spacerze i moja 3,5 letnia córcia zobaczy plac zabaw to szaleje i muszę tam pójść. Miałam taką sytuację, że chłopiec uderzył moją córcie i przyszła na skargę, a mama chłopca gdzieś siedziała w oddali Julcia mu oddała i on się popłakał mamusia od razu się zbulwersowała że ktoś uderzył jej synusia, ale on to może być nie dopilnowany i bić dzieci. Nie jestem za biciem ale nasze dzieci nie mogą sobie dawać bo inne nie wychowane małolaty ich zagryzą w tym świecie.

moja córa ma piórko w dupce dosłownie. Ciężko za nią nadążyć. Mimo to wychodzę z nią na plac zabaw do dzieci bo uważam, że kontakt z dziećmi od najmłodszych lat jest bardzo ważny. Na razie jakoś specjalnie się nie interesuje zabawą w piaskownicy, raczej bardziej ją kręci bieganie do okoła placyku. Znalazłam taki plac zabaw który jest ogrodzony i jest w miare mały bym miała czas jak co dobiec do niej.Tak, że czasami mogę sobie odsapnąć na ławcę ;D;D

Owszem jak byla mlodsza to nosilo ja od zabawki do zabawki.ale ja nigdy za nia nie biegalam...umnie byla metoda niech sobie radzi..dlatego szybko nauczyla sie wszystkim bawic i uwazac na hustawki czy karuzele