O pierwszej ciazy zadecydowalismy wspolnie. Oboje uwazalismy , ze to "ten" moment W przypadku drugiej ciazy bylo tak, ze maz sie prosil prawie od momentu pierwszego porodu, ja uwazalam, ze jest to zdecydowanie za wczesnie. Dlatego gdyby nie fakt, ze sie przyznal, myslalabym ze to wpadka. Koniec koncow wyszlo na to, ze wiedzial ze jak On ie zadziala to ja sie w najblizszym czasie nie zgodze i tak oto jestem juz za polmetkiem, drugiej ciazy.

Wlasnie nie dodalam opcji wspolnej decyzji! :D Ale to nic :) Widzialam honiu, ze masz cudownego synka i kolejny dzidzius w drodze, i naprawde zazdroszcze Ci, my mamy problem z zajsciem :( Ale wierze, ze w koncu sie uda..

nikt nikogo nie namawiał,samo wyszło.

Na pierwsze dziecko ja go namawialam, i uległ dosyć szybko bo po 2 i pół miesiąca, z drugim dzieckiem juz gorzej, namawiam go już 8msc i raz mówi ze ok, a jak przychodzi co do czego to ze jednak nie, więc chyba na razie zostaje mi tylko mieć nadzieję że jego zamiłowanie do stosunku przerywanego zawiedzie, i jednak zajde w ciążę ;-) xD bo coś mi się nie wydaje żeby w końcu się zdecydował w najbliższym czasie... :-(

unas sie to stalo samoistnie bez namawiania ale kazdy znas mysle ze sie spodziewal,,,,i pierwszego i drugiego

Samo wyszło. Na 2 myślę że to on bd musiał mnie namówić bo co jakiś czas coś wspomina ale dla mnie jak na razie wystarczy jedno :)

żadne z powyższych :)

ja chyba chciałam bardziej pewnego dnia oświadczyłam mu że odstawiam tabletki i tylko tyle.Chyba również chciał bo po prostu się nie zabezpieczaliśmy stwierdziliśmy oboje że to już nasz czas na dzidzię po jakimś miesiącu starań gdy wyniknęła rozmowa