moj jak wroci z pracy to od razu ,Zuzia przestaje mnie zauwazac i podjada tacie obiad, czeka pod lazienka ,az on sie umyje i potem wspolne szalenstwa . Przewaznie tak jest codzien , czasem bywa tak,jak np . wczoraj i dzis ,od 2 dni widzial tylko Zuzie jak spi,wczoraj musial zostac dluzej w pracy i wrocil jak juz Zuzia spala,a dzis po pracy pojechal na mecz i tez wroci pozno . Ale jutro to nadrobi ,bo ja popoludnie mam wolne i wyrywam sie z domu :)

Bardzo dużo. Jak ma wolne to zabiera małą rano na spacer, żebym mogła pospać. Minimum raz w miesiącu wybywam na kilka godzin buszowania po sklepach w innym mieście. Długo mogłabym wymieniać, ale w skrócie mam dobrze!

Ja mam wrażenie, że mój mąż przebywa z dzieckiem więcej czasu niz ja. ja pracuję do 16. on zazwyczaj pracuje nocami i wieczorami, więc cały dzień jest w domu. W tym czasie zajmuje się małym, bo ja jestem w pracy- karmi go, usypia, chodzą na spacery no i bawią się, ale tak, że jędrek wyje z zachwytu. Więc uważam, że ma super tatę.

O no to ja Wam koleżanki zazdroszcze :))

U mnie jest tak że mojego męża prawie nigdy nie ma bo wiecznie jest w delegacji no ale jak już jest to nazywam Go "Pan Problem" bo wszystko to problem..nie wie w co ubrać, nie moze zjeść z Szymonem, nie moze sam przewinąć...Nic nie moze i nic sie nie da...wszystko problem...bo ja to wiecie czekam aż on wróci z delegacji z jedzeniem, przewijanie, i karmieniem ;) oj...żeby tak wstał, zbrał Małego na długi spacer a ja bym pospała...ooo niedoczekanie moje :)))

No dobra ostatnio zabrał Szymonka na godzine na spacer a później położył spać....żebym mogła mamie okna umyć...bo nasze to czyste ;P

przez wiekoszosc swojego wolnego czasu :) oboje nie moga bez siebie życ :)

Zazdroszcze Wam.Moja mała ma juz 6,5 miesiaca a moj mąz ani raz ja nie przewinął,nie wykompał nie byl z nia na spacerze (zawsze razem chodzimy)w nocy nie wstał do Pauli jednym slowem mało czasu z nia spedza :-/no chyba ze na prawde cos musze załatwic to jest z nia ale mam 3 telefony ze mała marudzi i nie wie co zrobic:(W sobote wracam do pracy i juz mam totalna załamke jak on sobie poradzi.

Mój były mąż nigdy nie miał czasu, żeby zając sie córeczką. Nie umiał jej przebrac, ani nakarmic. Nigdy nie byli razem na spacerze. Jak się poparzyła nie pojechał z nami do szpitala. Przez 2 tygodnie jeździłam na zmianę opatrunków 50 km i był z nami tylko raz. A zakończyło się tym, że przez ostatnie 5 lat widział ja 5 razy i zadzwonił raz. A mieszka aż 8 km ode mnie. Teraz jestem w ciąży z innym mężczyzną. Jesteśmy razem 3 lata i on więcej czasu poświęcił mojej córce przez ten okres niż jej ojciec przez całe jej 8 letnie życie. Nie wiem jak będzie teraz, jak pojawi się w jego życiu maleństwo. Z Gabi wszystko było proste bo jest duża i nie trzeba jej karmic ani przewijac :) :) Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze :)

Przy małej robi wszystko poza karmieniem piersią. I to od samego początku ciąży tak było, że wszystko "przechodziliśmy" razem. Był ze mną na wszystkich wizytach u lekarza, usg i ktg. Poród mieliśmy rodzinny, zakończony cesarką i to też zniósł dzielnie (był na sali). To on pierwszy trzymał małą na rękach, bo mnie szyli. Sam zajmował się kikutem po pępowinie i kąpał córę przez pierwsze 3 miesiące, bo w szpitalu to on mył małą i przez to był siłą fachową, a nóż mama by jeszcze krzywdę zrobiła ;). Teraz jest tak, że rano zajmujemy się małą wspólnie, ale jak wróci z pracy to jest tak stęskniony za Olą, że nie odstępuje jej nawet na krok. Razem ją kąpiemy, a kiedy ja kremuję i ubieram, to on robi małej kolację. Jak ma wolne to ciągle się z córcią bawi i rozpieszcza ją wprost straszliwie. W ogóle jest SUPER TATĄ.