A ile ma twoja mała? Ja też mam takie dylematy jak wychodze do pracy codziennie. Czasem uda sie spokojnie a czasen no jest ryk i przyklejenie do mamy. Zawsze jednak jak dzwonie sprawdzić co sie dzieje to okazuje sie ze po 5 minutach juz nie pamieta i nie płacze tylko grzecznie sie bawi i ogólnie jest o wiele grzeczniejsza beze mnie, wiec chyba nie ma tego złego. Wiem że ty myślisz jak to bedzie przez tych kilka dni, no ale może jakoś dacie radę.A może babcia przyjdzie wam z pomocą?

No to jestesmy w tej samej sytuacji ...
Nawet niewiem jak to bedzie jak pojde rodzic...

Ma prawie 3 lata. Ehh... Nie wiem jak to będzie. Dobrze by było jak by babcia mogła pomóc ale moi rodzice nie żyją a na tych od strony taty nie za bardzo mogę polegać... Muszę chyba zacząć wychodzić gdzieś sama chociaż na godzinke żeby ona zostawała sama z tatą, może to jakoś pomoże. Serce boli jak mam gdzieś wyjść a ona wpada w płacz :(

Jedyny pomysł który u mnie sie sprawdził to rytuał z tatą w roli głównej typu razem oglądamy bajki, tata czyta, tata pozwala na to czy tamto czego nie robi dzieciak z mama i wtedy kiedy ty wychodzisz oni maja swoje 5 minut. Jak sie przyzwyczai do godziny potem dwóch z tatą no to może i te trzy cztery dni jakoś przejdą

Ja bym poleciła Ci wizytę z małą u psychologa dziecięcego, który na pewno doradzi jak postępować w takich sytuacjach. Być może lęk dziecka jest spowodowany jakimś wydarzeniem z przeszłości, które ty mogłaś przeoczyć a dziecko mocno je przeżyło. Pamiętam, że jak byłam mała, miałam jakieś 3 latka to miałam sen, że wilk zabija moją mamę. Ten sen wziął się stąd że obejrzałam przypadkiem film dla dzieci w którym była taka sytuacja. Wiele lat odczuwałam paniczny strach przed straceniem mojej mamy z pola widzenia. Dopiero jak rodzice zasięgnęli rady psychologa on doradził im jak postępować i problem ustąpił.
Może twoja córeczka również coś zobaczyła albo ktoś jej coś powiedział? Dzieci same z siebie raczej nie przyznają się do tego co je boli, trzeba to z nich umiejętnie wyciągnąć. Wiem, ze Twoje dziecko jest jeszcze małe, ale rozumie bardzo wiele i ma bardzo rozbudowaną wyobraźnię. Trzeba spróbować zrozumieć co się dzieje w jej główce.

Dzięki za rady kobitki :) jak nie zadziała wychodzenie na chwile i wydłużanie tego czasu to wybiorę się z nią do psychologa... Mam 13 tygodni na przyszykowanie ją do rozstania na kilka dni. Mam nadzieję że damy radę :)

Moj synek placze za kazdym razem jak wychodze sama czy to na zakupy czy do lekarza takze tez mam problem bo bede go musiala zostawic z kims obcym na czas porodu i nie wiem jak on to zniesie - a o sobie nawet nie wspomne...