Trafnie napisałaś :) U mnie obecnie strach ale to dlatego, że ciąża po poronieniu... a nad tym cudem zachwycać się będziesz już zawsze, nawet jak dorośnie.

Taa, dokładnie, to prawdziwy cud!! I nieraz z sentymentem wspominam stan ciąży... Może jeszcze kiedyś... jak Bóg da... :)

wlasnie przed chwila o tym rozmawialam z moim T. :) Jak slysze ze jakas kobieta, znajoma, kolezanka jest w ciazy to wydaje sie takie naturalne, oczywiscie radosna nowina :) ale dopiero teraz sama zrozumialam co to znaczy "byc w ciazy" ze to nie tylko rosnacy brzuch, to tyle emocji na raz ze az trudno to ubrac w slowa... Czuje strach, bo jedno dziecko stracilismy, zamartwiam sie bo chce zeby mu bylo dobrze i zeby rosl zdrowo, ciesze sie ze go mam... zastanawiam sie czesto co czuje moj dzidzius, czy czuje cos jak glaskam brzuch... To wszystko jest nie do opowiedzenia, mistyczne :)

cud, z małeeeego plemniczka robi się człowiek. rosna mu ręce nogi i to wsyztsko Ty nosisz w brzuchu po cyzm wydajesz na świat....CUD

Mam identyczne spostrzeżenia i w kolko nie mogę się nadziwić jaki to wspaniały okres mimo wszystko ze teraz jesteśmy jednym ciałem w jakiś sposób biją nam dwa serca i mam możliwość rac życie drugiej istotne którą jest częścią mnie i mojego męża, naszym owocem to po prostu niesamowita kreacja Boga której nie można opisać tak po prostu słowami! Tego nie da się wyrazić tak po prostu bo to PRAWDZIWY CUD

Na razie mieszane uczucia. Radość, wzruszenie, strach. ;)