pewnie teraz się posypią komentarze, że żadnej z mam dzieci nie wyprowadzają z równowagi ;P.
Ja do cierpliwych nie należę niestety, jeśli nadchodzi moment kulminacyjny wkładam małą do łóżeczka i wychodzę do drugiego pokoju wziąć kilka głębszych wdechów, powiedzieć sobie coś brzydkiego pod nosem, policzyć do 10 i od razu mi lepiej ;P. Jeśli partner jest w domu to oddaję małą jemu pod opiekę a sama idę odetchnąć

ide zapalic ;)

Moja córka jeszcze nie wyprowadziła mnie z równowagi ale wszystko przede mną ;D pomaga mi zawsze liczenie od 10 w dół

młody lota do łóżeczka a ja idę zajarać

Mnie wyprowadza duży i ciągły hałas, krzyk, głośny płacz i długo szukałam sposobu na siebie, żeby sobie z emocjami poradzić. I wychodzi różnie, ale sprawdza się krzyczenie, nie na dziecko (chociaż też się zdarzyło czego nie popieram) tylko głośne "AAAAAAAAAAAAAAAAAAA" i wtedy córka patrzy na mnie jak na debila i czasami sama zaczyna krzyczeć i się śmiać. Czasami rzuciłam jakimś miśkiem w kąt - też mi się to nie podobało, ale cóż, tak wyszło...trochę umyślnie żeby złośc z siebie wyrzucić. Często jestem sama przez kilka dni w tygodniu i niestety nie mogę zostawić córki i wyjść odetchnąć, nad czym ubolewam :).