Ja bym niechciala tak zyc.. wiadomo teraz nie wyobrazam sobie zycua bez synka ale nigdy nie chcialam zyc samotnie. Bo takie osoby nawet jesli maja co robic bo np spelniaja sie zawodowo to kiedys moga ale nie musza zalowac ze nie zalozyli rodziny. Wracac do pustego domu.. brr..

powiem Cki ta, ze dlugo bylam taką osobą, która spelniala się naukowo i zawodowo, wówczas bylam bardzo szczesliwa, zylam bardzo dobrze, robilam na co mialam ochote, ala nie nastawiałam
się na posiadanie dziecka, z róznych powodow m.in. zdrowowtnych, nie chcialam robic sobie nadziei, wic odsuwalam mysli o dziecku, nie myslalam o dzieciach w ogole, po prostu zyłam, nie snułam marzen...wracalam do pustego domu,to byl moj azyl;
jak zaciązyłam nie wIerZylam w to i najpierw bylam PRZERAŻONA, grunt usuwał mi sie pod nogami, musialam ABSOLUTNIE ZMIENIC TRYB ZYCIA, ciaza ze wzgl zdrowotnych byla od poczatku BARDZO ZAGROZONA;
wówczas nie znalazm tych uczuc ktore znam teraz kiedy juz mam ukochane dziecko; teraz juz nie interesowałoby mnie takie puste zycie, nawet chyba oleje prace (ktora kiedys byla nr 1 w moim zyciu), aby w pelni posiwcic sie wychowaniu dziecka

Żadne , jedni chcą ale nie mogą albo nie mają z kim , takim osobom wspólczuje .
Inni po prostu nie chcą i dobrze im z tym , ich wybór , nie każdy musi miec dzieci czy męża .

Kazdy zyje jak chce i jak im sie podoba. Nie wszyscy chca miec rodziny i dzieci, niektorym dobrze jest tak i nie chcaniczego zmieniac. Ja im nie zazdroszcze ani nie wspolczuje. Kazdy wybiera taka droge zyciowa ktora mu odpowiada. Na pewno pod niektorymi wzgledami maja lepiej a pod innymi maja gorzej. Ja chcialam miec rodzine,dziecko i mam i dobrz