Balam sie ze n8e bede wiedziala co moj Syn potrzebuje jak placze czy jest glodny lub go cos boli itp ale te obawy bylu malo potrzebne bo to sie po prostu wie.tak jak mowila mama czy koleznki rozroznisz placz dziecka .tak sie stalo .dopadly mnie jednak inne przykrosci o ktorych nawet przed mie pomyslalam

Tak jak koleżanka balam się tego ale wszystko zmienia się jak kładą ci malenstwo skóra do skóry
;-) czujesz dumę i radosc wszystko inne znika.
A czego balam się później to tego poerwszego kochania z mężem.

Tak jak koleżanka balam się tego ale wszystko zmienia się jak kładą ci malenstwo skóra do skóry
;-) czujesz dumę i radosc wszystko inne znika.
A czego balam się później to tego poerwszego kochania z mężem.

Bałam się że sobie nie poradzę, że nie będę wiedziała o co chodzi małej kiedy płaczę, i ogólnie że się załamie i nie będę chciała się nią więcej zajmować i będę wolała jej nie mieć. Na szczęście nie było tak źle nie było, i bardzo mnie to cieszy. Po kilku tygodniach już było 100 000 razy lepiej ;)

Jak już było po wszystkim to bałam się tylko Sids.