U nas też się zaczęło jakoś po 18 miesiącu. Była masakra. Jedyne co działa to konsekwencja. Na histerie nie reagujemy, miewała ataki histerii, darła się, krzyczała itp., trzeba zacisnąć zęby i udawać, że się nie widzi i nie robi to na nas wrażenia. Po kilku próbach córka zauważyła, że te 'występy' nic nie dają i odpuściła. Co do innych rzeczy, tłumaczymy, tłumaczymy itp. Jeśli coś przeskrobie musi iść do siebie do pokoju na 'karną poduszkę', siedzi tam trzy minuty, lub aż się uspokoi, potem musi przeprosić i znowu tłumaczę jej co było nie tak, i jak powinno być. Czasem ma fochy i marudzi, na to też nie reaguję, tłumaczę jej, że nic nie wymusi na mnie i tyle. Teraz ma 2,5 roku i jest lepiej, chyba idzie ku dobremu, ale potrzebna jest cierpliwość i konsekwencja, i jeszcze jedno, nie wolno krzyczeć, bo to tylko wzmaga agresję, a i przy każdej najmniejszej dobrze wykonanej rzeczy wychwalam pod niebiosa i to działa super. Powodzenia.

U nas też tak było...przeszło samo ale teraz dopadł nas bunt czterolatka...To dopiero masakra,nie można się nawet odezwać bo wszystko jest na ,,nie" i kończy się krzykiem :)

dziekuje za rady,oby u nas sie sprawdzily:) pozdrawiam dziewczyny:*