u moich rodzicow z biegiem lat z tego co ja zauwazylam milosc sie wzmocnila. Tata tez zlota raczka, lapie sie kazdej pracy dorywczej, na umowe-zlecenie i na czarno, mama rowniez dorywczo pracuje, razem opiekuja sie wnukiem (pomagajac mojej pracujacej siostrze), uzupelniaja sie pod kazdym wzgledem.. no w koncu so ponad 35lat razem i wychowali nas kilkoro:P i jak widac ich milosc jest silna i piekna. Czasem sobie uszcypliwie dogaduja ale sie smieja ze jak bedziemy razem tyle lat i tyle razem przezyjemy to tez podobnie bedziemy.
U nas nie wiem.. Jestesmy juz ponad 7 laqt razem i chyba dizeki malenstwu co rosnie w brzusiu znow nasze uczucie kwitnie, maz jest bardziej czuly itp:) (Maz mnie przekupuje ulobionymi slodyczami zebym mu kanapki do pracy robila :P, budzi inka z mlekiem itp a ja sie odwdzieczam np czekajac na niego z kolacja az wroci z pracy) oby podobnie bylo po narodzinach :)

myślę, że dobre wzorce wyniesione z domu mogą pomóc, ale nie są gwarancją szczęśliwego związku. to tak jak z majątkiem - jeden pomnoży, drugi zmarnuje. wiele zależy od ludzi, którzy tworzą związek. od tego, co wnosi on, i co wnosi ona. i co wspólnie z tym zrobią.

z opisanej przez Ciebie sytuacji wynika, że teście mają fajną relację miedzy sobą. ale nie wiadomo, jaką tworzyli relację z synem. i czy np. matka uczyła syna szacunku do siebie, czy ogólnie do kobiet. czy np. ojciec będąc tak pomocnym, jednocześnie nie był za mało wymagający dla syna. itd. itp.

moi rodzice tez się bardzo szanują i kochają, czasem zachowują się jak zakochane nastolatki, tyle w nich radości, wygłupów. Zawsze potrafili się dogadać, z tego co pamiętam to rzadko o cokolwiek się sprzeczali. Natomiast rodzice mojego R. to jakaś 'telenowela' tam dzień bez kłótni jest chyba dniem straconym i nie są to sprzeczki, oni się obrzucają 'mięsem', jeden drugiego obmawia, ale jak R. mama 'porządnie tupnie nogą' to ojciec powie i zrobi co ona chce...

A jak wygląda nasz związek? coś w tym jest, że przenosi się wzorce wyniesione z domu do własnego życia. Mimo starań R. jest konfliktowym człowiekiem....czasem jest ciężko..

Moja mam właściwie wychowuję dziecko sama moi teściowie nie okazują i nie dbają o siebie szczególnie teść.

u nas jest miłość i wszytsko co dobre(oczywiscie sprzeczki też :P).

u moich rodziców miłości brak-poprostu zyją razem...ale tak jak by każdy osobno...
u teściów było podobnie-dzień przed naszym ślubem się rozwiedli

"Do piwnicy zejdzie jak ona coś zachce."

Nie może być!

:)))

ja zauważyłam że moi rodzice też przeżywają swoją 2 miłość!!
Od kilku lat to znaczy jak my, ich dzieci zaczęliśmy być samodzielni!
Wczasy co roku, a jak wracają czasem patrzę o jakaś sexi pidżamka i te sprawy:) Spacery co niedziele.
Tata jak nie ma mamy to nie umie sobie znaleźć miejsca chodzi jak struty, gdy ona musi zawodowo na dzień stracić się:)
Od jakiegoś czasu mama zaczęła dbać przesadnie może nawet o siebie i dużo amantów się kręciło koło niej, ale ona również mówi że nie chciałaby się zestarzeć z żadnym innym, w końcu tata ją zawsze kochał bez względu:)

u rodziców nie!!!mój tata nie należy do takiego typu meżczyzn.czasami mi żal jak patrzę na moją mamę,bo ona się stara,ciężko pracuje,tyle miłości nam dawała jako dzieciom małym,teraz też i dodatkowo wnusiowi(naszemu dziecku).a tata to jest taki,że tylko po pracy się powali na kanapie,pilot,piwko i wszystko w du...ale za to mieszkamy z męża dziadkami 85letnimi są prawie 60lat po ślubie i obserwuję codziennie jak się szanują,wspierają,pomagają sobie w tej starości,

Moi rodzice mimo ze sie kloca to sie kochaja i okazuja sobie czulosc. A tesciowie? Tesciowa obraza przy innych swojego meza i w ogole sa ze soba chyba dla zasady, tak ze nie dziwie sie ze ich syn a moj maz nie umie stworzyc partnerskiego zwiazku i preferuje zycie obok siebie:/