Ja urodziłam córkę w wieku 20 lat ale nie przeszkadzało mi to w dbaniu o swój wygląd. Może dlatego że moja córcia nie była wymagającym dzieckiem. Ale w zasadzie na ułożenie włosów i zrobienie makijażu nie potrzeba przecież niewiadomo ile czasu :) a co do ubioru to ubierałam się tak żeby było mi wygodnie ale i tak żeby ładnie wyglądać. W dresie poruszam się jedynie w mieszkaniu :p Zawsze o siebie dbałam i to się nie zmieniło ani nie zmieni :)

Wstaję o 6.30, biorę prysznic, robie makijaż, nigdy nie chodze dresie, bo nie posiadam takowego. Zawsze mam zrobiony manicure, pedicure, depilację. I to tyle. No i chodzę na obcasach prawie zawsze, bo wtedy czuję się prawdziwą kobietą.

spie z małym do 10tej i mam czas:) kiedy sie maluje czy susze włosy malutki jest koło mnie w łóżeczku i obserwuje migające światełka z zabawki, albo słucha uważnie co mu opowiadam.. pół godz i jestem zebrana.. dresu nawet nie mam :)

ja mam synka który ciągle absorbował mój czas, ledwo co znajdowałam go na prysznic. Ale tylko jedną zasadę stosowałam- jak wychodzę z domu to tylko w pełnym makijażu i ładnie dobranym i dopasowanym ubraniu - nawet na spacery z małym! To mnie podbudowywało w atrakcyjności - bo po spacerze przebierałam się fakt w coś 'domowego' ale to były legginsy i jakaś wygodna bluzka do karmienia :)

a moją motywacją było to:
-same pochlebne opinie na temat mojego wyglądu, np. że nie wyglądam jakbym urodziła 2 tygodnie temu itd.
- chciałąm, aby osoby z mojego towarzystwa myśleli- idealna mama radzi sobie ze wsyztskim i jeszcze znajduje czas by ładnie wyglądac :) strasznie mi na takiej opini zalezy i to ona daje mi kopa do zrobienia coś wokół siebie :)

tak naprawdę jak się chce dbać o siebie to się da.....sama po sobie to widzę, jak nie mam lenia to prysznic, makijaż, włosy, paznokcie...spokojnie się da. gorzej jak się leń właczy :P