Taki wiek ok 3 lat :-) idzie z nim pogadac, zeby wlasnie cos opowiedzial, moge go poprosic o cos i to zrobi, nie musze miec oczu w d***, moge go na moment zostawic samego i isc do kuchni, lazienki. Widze jak sie rozwija, uczy wiele nowych rzeczy :-) taki moj duzy chlopak :-)

Ciężko powiedzieć bo każdy etap ma swój urok, ale ważnym wydarzeniem jest dla mnie teraz, gdy sam nauczył się czytać :)

Chyba jak zaczeli być tacy komunikatywni w miarę :) a u Hani teraz jest wogole kosmos szczęścia, prawie 5 lat, odeszły od nas bunty , pewnie na chwilę ale ojtam ;) lubię z nią chodzić sama gdzieś i patrzeć jak się bawi :)

Każdy etap, nowe kroki mojego dziecka bardzo emocjonalnie przeżywam. Za każdym razem płacze i się wzruszam. Ale później zapominam bo przychodzą nowe niespodzianki, umiejętności ;) oczywiście jak powiedziała mamo ;) to było coś wspaniałego coś nie do podrobienia, jak zrobiła kroki pierwsze to kwiczalam, nagrywałam i wysyłałam całemu światu ;) teraz jesteśmy na etapie, że zaczęła mówić pięknie Rrrrr.... Więc nie mogłam opanować łez i zachwytu jak zaczęła pięknie Rrrrr. ( Z tym się wiąże też moja trauma, - bo ja nauczyłam się w 6 klasie i dzieci się śmiały bardzo ze mnie - stąd wyobraźcie sobie jaka moja radość). Każdy etap jest dla mnie tak bardzo emocjonalnie przeżywany że trudno pwoedziwci który bardziej :))

Dla mnie też dużo momentów było ważnych na danym etapie rozwoju ale u Nikoli jak powiedziała z pełną świadomością 'Kocham cię mamo' to było coś:)) u Sabinki narazie też pierwsze 'mama' 'tata':))