Juz nie pamietam, co to nuda. Czasem marze o chwilach, gdy twierdzilam, ze sie nudze... :D Teraz to cos nie do pomyslenia. Nawet, gdy pozornie siedze tu, gdzie siedze... czyli przy kompie, to i tak musze miec oczy dookola glowy. Przy tak pomyslowych dzieciach, jakie mi przypadly w udziale... o nudzie absolutnie mowy nie ma.

Brakuje mi towarzystwa i to bardzo, mąż w pracy, pare mies temu sie przeprowadzilismy, do znajomych mam dalej tak ze jakies spotkania rzadziej, a sasiadka obok pracuje i tez ma dzieciaki wiec nie bardzo ma czas w tyg. A tak to mi sie nie nudzi przy moim maluszku, w wolnej chwili wlaczam neta albo tv lub czytam.

Oj tak... tu nawet nie chodzi o nudę ale o bezlitosną rutynę. Pranie, karmienie, spacer, gotowanie zupki, znowu pranie, znowu karmienie, kąpiel, usypianie dziecka i tak codziennie... No i jedynym moim towarzystwem jest najczęściej mój synek. Czasami czuję okropną frustrację i pewnie popadłabym w depresję gdyby nie fakt że dla niego muszę być silna. Ludzi też mi bardzo brakuje, nie mam blisko żadnej przyjaciółki, kumpeli.. ludzie albo pracują albo porozjeżdżali się po świecie a ja mam ochotę czasami płakać.

Zdecydowanie nie! Mam wręcz za dużo zajęć i pomysłów, a tak mało czasu!

Mi tak, dlatego tu jestem...

Ja tam zawsze mam jakies zajecie. Nudza sie tylko ludzie malo kreatywni.

ja się nie nudzę, ale często mam ochotę pogadać z kimś innym, niż z ludźmi w pracy, z dzieckiem, czy z rodziną. mam wrażenie, dziecina, że o to Ci chodzi - nie o samo nudzenie się, ale pragnienie większego kontaktu z ludźmi.

Tak em3 o to mi chodziło:)