http://gruper.pl/x.php/1,33153/Cala-Polska-Towarzystwo-Przyjaciol-Dzieci-Oddzial-Okregowy-Koszalin-cegielka-na-pomoc-dla-Oliwki-Lisewskiej-w-ramach-akcji-Pomoz-Oliwce-pokonac-raka-.html

kurcze jak zobaczylam jej oczka buzke to sie rozplakalam,odrazu czlowiek mysli o swojej,jakie to jest smutne i bolesne:(
moja mama mi ostatnio powiedziala ze ładuje sobie tel raz na tydzien 50zl,siedzi oglada jakies swoje seriale a w przerwach wysyla eski pod podany jakis numer i ze jak wysle za te 20zl to w duchu sobie mysli ze to tak nie wiele a moze komus zycie uratowac albo przynajmniej przedluzyc,zeby to naprawde tak bylo,ja wiem ze sa ludzie z dobrym sercem i napewno nie jedno dzieciatko cieszy sie zyciem:)

Tak, właśnie...od razu człowiek o swoim mysli. To straszne, ale może spotkać ktorąś z nas, czego oczywiście absolutnie nikomu nie zyczę.
Jedna z moich najbliższych koleżanek tez ma chorego na raka synka :(
Nie ma jeszcze 3 latek, a już tyle wycierpiał (chemioterapie), ciągle choruje i mnóstwo czasu spędza/ł w szpitalach.
Nie potrafię ogarnąć umysłem, co muszą czuć rodzice ;(

Potrzeba im jeszcze ponad 90 tys, a i tak nie wiadomo czy operacja cos da:/ Zawsze jak wchodze na blogi o dzieciach chorych np. na raka, to mysle ze powinny to sobie poczytac pewne osoby( np. kolezanka ktora podobno dzisiaj zawiesila konto) to moze by im sie troche priorytety poustawialy...Nie wyobrazam sobie i mam nadzieje ze nas to nie spotka.

Tak to już jest, że nawracamy się, kiedy już nic nie da się zrobić.

Znajoma, o której pisałam też wbija sobie do głowy,że może było coś, czego nie powinna była robić w okresie ciąży :(
Nie dopytuję jej, bo serce mnie boli, ale czasem sama potrzebuje się wygadać...