TAK,WIEM WŁAŚNIE ŻE MAŁO SPRECYZOWAŁAM:)
nie miałam na myśli żadnych czarnych scenariuszów:)

poprawiłam lekko pytanie:)

U mnie ciąża też przyszła z niespodziewanie, podobnie tak jak Ty, zmieniałam pracę w lepszym miejscu i dużo korzystniejszym, za lepsze pieniądze, zmieniałam pracę i po tygodniu okazało się, że jestem w ciąży. Trochę mi się pokrzyżowały plany, do tego przed zaplanowanym ślubem itd. Po mimo tego, że moje życie przewróciło się do góry nogami, nie żałuję, cieszę się wraz z mężem z każdego dnia ciąży i każdego kopniaka naszej córci. Widocznie tak miało być.

Dziewczyny nie zrozumcie mnie źle:/
Ja nie miałam nic złego na myśli.
chodziło mi raczej o taką reagcję "naturalną",że czasem człowiek pomyśli,gdyby nie to...byłoby inaczej..
Przepraszam jak kogoś uraziłam:/

Ja tez odnoscie pytania. Nigdy tego nie "zalowalam", ale na poczatku ciazy mialam jakas depresje caly czas chodzilam zdolowana, myslalam ze moglismy jeszcze poczekac, ze to za wczesnie. Ale mi to juz przeszlo i niczego nie zaluje :) Teraz z dnia na dzien jestem coraz szczesliwsza :)

My też chcieliśmy poczekać. Zaszłam w ciąże dwa tygodnie po ślubie. Już mieliśmy wykupioną podróż poślubną do Barcelony a tu kicha. Mąż pojechał z bratem :) bo ja miałam na początku ciąże zagrożoną i nie mogłam latać. Ale i tak się bardzo ucieszyliśmy w końcu ile można to odwlekać:) Specjalizacja Ci nie ucieknie tylko trochę ją odłożysz w czasie. A co będziesz miała już maleństwo to Twoje tzn. Wasze :). Zegar biologiczny raczej nie poczeka.

Ja w ciąży, patrząc na zachowanie mojego chłopaka żałowałam, że to właśnie jemu urodzę dziecko i, że nie zastanowiłam się wcześniej bardziej ;) Teraz na szczęście jest ok. Ale tak, miałam takie myśli, co nie znaczy, że żałuję, że mam mojego ukochanego synka :) W ŻYCIU ! Pozdrawiam :)