Wiesz co.. też jestem z Wrocławia i powiem Ci tak- mój mąż w czasie mojego macierzyńskiego właśnie trzeci raz zmienił pracę. Wrocław to duże miasto i jest szansa dla każdego. Zawsze możecie tu coś razem wynająć- nawet tylko niedrogi pokój, ale bylibyście razem! pogadaj z nim o takiej możliwości. Jak chcesz to dam Ci namiar na fajną pracę dla studentów (mój A. wyciągał nawet do 2200zł z premią).
A tak poza tym (nikogo nie oceniając) to trochę egoistyczne z jego strony wyjeżdżać na tak długo i zostawiać Cię samą z dzieckiem :/

2 miesiące nie wieczność , ja czekałam na mojego Wojtka rok ( on w tym czasie był w Wielkiej Brytanii a ja kończyłam szkołe w PL ) :)

Też to poczułam. Ale dla niego rodzice są najważniejsi. Wie, że to jakoś przetrwamy, ale nie chce tracić kontakt z rodzicami tym ardziej, że nie są za naszym związkiem bo ja jestem w trakcie rozwodu i mam dziecko. Ale to już inna bajka. on jest strasznie ambitny i nie chce iść do pracy typowo by pracować i studiować. A tam tą prace ma po znajomości tam gdzie mama jego pracuje no i już tam rok temu pracował. Ale ciężko to wszystko znoszę;(

Miałam taką sytuację na początku związku ja po rozwodzie z dwójką dzieci a mój nowy partner "u mamusi" Mam własne mieszkanie a dla niego wymówką była chora mama .To tylko wymówki faceci boją się odpowiedzialności.Było mnóstwo kłótni i roztań aż powiedziałam żeby wybierał z kim chce spędzić życie mame zawsze może odwiedzić i pomóc a ja potrzebuję go nacodzień.I nagle "cud" mama wyzdrowiała i od 3 lat mieszkamy razem.Faceci boją się stałych związków i ograniczeń.Głowa do góry będzie dobrze.On musi tylko odnależć się w nowej sytuacji i zastanowić czy temu podoła.