Kati u nas tez był taki problem. Kacper kategorycznie nie przyznawał się do winy. Nadal czasem to robi. Długo mu tłumaczylismy az w koncu ja zaczełam go okłamywac i to mu dało trochę do myslenia. Powodzenia

Adaś rozumie, że źle robi. W jakich kwestiach oszukiwałaś Kacpra?

O tym właśnie pomyślałam . Może drastyczne , ale.samo tłumaczenie czy kary nie wiem czy zaskutkuja. Dzieci raczej nie zdają sobie sprawy ze sZkodliwości kłamstw, za to uczą się tej sztuki do perfekcji.
Może gdy oklamiecie go w jakiejś ważnej dla niego sprawie , zobaczy ze to nie jest przyjemna rzecz i zastanowi się drugi raz zanim sklamie?
Z drugiej strony może właśnie kłamie, żeby unikać kar?
Nie wiem. Adaś to mądry chłopak , może spokojna rozmowa wyjaśni przyczynę?

Skoro karzecie go zarowno za przyznanie jak i nieprzyznanie sie do klamstwa/winy to wcale sie chlopakowi nie dziwie. Nie wazne co zrobi- kara. Zamiast go karac gdy sie przyzna lepiej powiedziec, ze cieszysz sie ze Ci powiedzial prawde, omowic z nim problem i dac dziecku poczucie ulgi i oparciu w rodzicu.

Chyba mnie nie zrozumiałaś - wg Ciebie mam nie karać ŻADNE złe zachowanie np uderzenie kogoś lub oszukiwanie pani w szkole, jeśli się do tego przyzna?
Kiedy postąpi źle, ale przyzna się do winy i nie oszukuje kara jest o wiele łagodniejsza, więc "opłaca się " być uczciwym nawet jeśli postąpiło się wbrew zasadom.

Rozmawiamy z nim, ale zwykle słyszymy, że nie wie dlaczego sklamał.