Ja nie znosze swojego imienia :D

Zawsze krzyczano do mnie " Ewka Marchewa . spadla z drzewka " . Masakra ;/

A mnie wkurzała ilość zdrobnień Natalia Natalka Natka Nati Nataleczka Natunia Natusia Tunia Tusia itp.

Ja tam nie mam co zaznaczyc, mam imie jak imie (calkiem pospolite), nie kocham go specjalnie, ale nie mam powodu,zeby go nielubic. Po prostu jest ze mna od zawsze i jest jak, noga,reka czy cokolwiek innego co kazdy czlowiek posiada ;).

Zawsze przekręcali i mówili do mnie Daria, a mam na imię Dagmara.

Czyli bardzo zdrowe podejście. Takie mam teraz ale kiedyś dostawałam kur.... jak słyszalam kolejne zdrobnienia :)

Kiedy byłam małą dziewczynką wkurzało mnie,jak mówili "ANITA ANI TAMTA",nie lubiłam swojego imienia.Teraz bardzo je lubię i bardzo mi się podoba:)Urodziłam się na początku lat 80,więc imię Anita wtedy było mało spotykane

Nie ma odpowiedzi dla mnie, kiedy byłam mała bardzo nie lubiłam swojego imienia , często je przekręcano bądź dzieci śmiały się ze mnie. Teraz mi jednak pomaga oryginalne imię, nadal jest przekręcane, większość dokumentów muszę wymieniać po dwa razy, bo mądre panie w bankach i urzędach mi je spolszczają, traktując je jako pomyłkę, ale oryginalne imię pomaga mi, choćby w życiu zawodowym, dzięki niemu jestem rozpoznawalna, dzięki imieniu poznałam także swojego męża, który poznał mnie wiele lat wcześniej a odezwał się do mnie po tych latach tylko dzięki temu, że pąmiętał moje imię :). Nie lubiłam, ale już lubię! Swojemu dziecku także dałam oryginalne imię. Jakoś przeżyje. Najwyżej będzie musiał bić kolegów w przedszkolu ;).

też nie lubiłam mojego imienia - Kornelia. Za czasów mojego przedszkola i szły podstawowej byłzam jedyna w mieście z takim imieniem.... a te zdrobnienia - kora, koruś czy coś w tym stylu, doprowadzały mnie do szału... Teraz jest bardzo dużo Kornelek i jeszcze ta Malutka z "Przepisu na życie", imię to już cieszy moje uszy :)