Wydaje mi sie duzo łatwiej. I jakos jestem nawet mniej zmeczona niz przy jednym. Nie panikuje za kazdym steknieciem małego i nie dzwonie 30 razy na dzien do poloznej:)

O wieeeeeeeeeele łatwiej, ale i łatwiejsze dziecko mi się trafiło he ;) chociaż bywają tak samo chwile zmęczenia do granic i zdenerwowania ;P

Zalezy od dziecka,mi akurat przy drugim bylo sto razy ciezej,oczywiscie niewliczajac tego ze juz sie tak niebalam przy kapaniu,noszeniu itp.

o wiele latwiej , chociaz wiesz, to nie wakacje ;))

to zależy, moaj pierwsza córa urodziła sie duża 4190 i 60 zm, a Pola malutka 3060 (2780 na wyjsciu ze szpiatal) 50 cm....nie wiedziałam jak się zabrac do chudzinki, poza tym pierwsza nie chorowała przez 3 lata nawet katarku nie miała, a Pola 2 tygodnie temu kaszel i katar i dla mnie masakra, jak tu namwóic niemowle do smarkania podawanie leków też trudne etc.....maja inne charaktery, Zuza lubiła przytulanie mizianie, Pola kiepsko, poza tym jak spóźnię się z cycem to krzyczy jakby ją ze skóry obdzierali.....

O niebo lepiej,kiedy urodziłam pierwsze dziecko to nie miałam pojęcia jak zajmować się dzieckiem nie potrafiłam odczytać zachowania dziecka co wielokrotnie doprowadzalo mnie do frustracji. Przy drugim...Hmm..Miałam w sumie dwoje małych dzieci i często było tak że miałam już wszystkiego dość.Po takich doświadczeniach kategorycznie nie zgadzalam się na trzecie dziecko.Nie chciałam znów rozstrajac ps

...psychiki. Ale gadam! Urodziła się Zuzia i teraz nie wiem czy ja jestem dojrzalsza,czy to córka jest taka mało jak to ujme klipotliwa:-) Nawet nie odczuwam,by cokolwiek się zmieniło,a tak się tego bałam,że znów sobie nie poradzę:-) I mogę powiedzieć nawet ze głupia byłam,że nie chciałam już dzieci:-)