Mój synio od jakiegoś czasu pokazuje niezłe ataki. Za tydzień skończy rok, a już potrafi kłaść się na ziemię, walić nogami i histerycznie wydzierać się, gdy mu na coś nie pozwolę. Potrafi się tak drzeć nawet 10-15 min. w takich sytuacjach po prostu ignoruję go, popłacze trochę to większy urośnie ;) dopiero jak się uspokoi to go przytulam.

Kurcze no to jest problem...mój synek np nie zaśnie jak mnie widzi( chodzi o spanie w domu, w kojcu lub lozeczku nie w wózku na spacerze, bo to inna bajka). Uczyłam go tak od małego, właściwie od samego początku można powiedzieć.
Na Twoim miejscu zrobiłbym tak..jeśli chodzi o zasypianie-odkladaj go do łóżeczka(bądź kojca) dawaj smoczek, pieluszkę do przytulenia, czy co tam potrzebuje i wychodz na chwilę. Jeśli będzie bardzo płakał, przyjdź, poglaskaj, znów daj to co tam potrzebuje i znów wychodz. Jak się bardzo zmęczy, to w końcu zaśnie, ale to na pewno nie będzie łatwe i będziesz musiała okazać mnóstwo cierpliwości! Teraz podstawowa sprawa- jeżeli już coś postanowisz, to musisz być kosekwentna! Pomeczysz się trochę, mały też, ale zdzialasz wiele!
Gorzej z tymi placzami jak wychodzisz gdzieś..też musisz mu tłumaczyć, żemama idzie siku itp i zaraz wróci..jak nie będziesz mu ulegała, to w końcu zakuma, że tak musi być.
Życzę wiele cierpliwości i powodzenia w zmienianiu przyzwyczajeń :)

Ps. Nie żebym była jakoś super doświadczona, ale byłam opiekunką do dzieci przez trzy lata i coś nie coś na ten temat wiem :) a uwierz, że z "cudzymi" dziećmi jest jeszcze trudniej..