Kiedys nad tym myslalam, jakby wygladalo moje zycie i jaka bylaby moja reakcja gdybym dowiedziala sie ze mam raka, albo inne takie grozne chorobsko. Teraz sie nad tym nie zastanawiam... Dbam o swoje zdrowie - bo jestem w ciazy, ale przed ciaza tak srednio z tym bylo - mam takie usposobienie ze martwie sie najbardziej o bliskich, ich zmuszam do robienia badan czy pojscia do lekarza jak cos sie dzieje a sama jakos ignoruje pewne objawy jak sie jakies napatoczą... Sama o Siebie sie nie martwie, jakos nie przyszlo mi to nigdy do glowy:)

Terajak jestem w ciazy mysle o tym coraz czasciej czy jestem zdrowa czy nie przekarze nic dziecku.. moja mama miala epilepsje ja jej nie odziedziczylam ale nigdy nic nie wiem co do malenstwa... martwie sie nim teraz najbardziej...

przez mysli pozytywne badz negatywne przyciaga sie takowe zdarzenia, wiec wogole nie mysle w ten sposob, wiem ze wszystko jest i bedzie dobrze

oj tak często.. mój tata zmarł na raka, jak miałam 15 lat, potem brat mojej mamy, a dwa lata temu zachorowała moja mama, ale ona na szczęście się wykaraskała. Więc ja mam duuże szanse na to dziadostwo. Poza tym mam skłonności do różnych guzków. Operacja na prawą pierś w wieku 19 lat, teraz w lewej mam dwa guzki, mięśniaka na macicy. Krew badam co jakiś czas, a w zeszłym roku zrobiłam przesiewowe

ja sie czasami zastanawiam czy z moim zdrowiem psychicznym jest wszysko ok bardzo czesto wpadam w szal i wogole lubie rozmyslac o zyciu...