Naturalnie to czytamy dużo, i słuchamy pierwszego radia. Mnóstwo oprócz tego sama śpiewam i mnóstwo się śmieję - mam nadzieję, że syn będzie zakręcony pozytywnie jak ja ;)

Czy taka odpowiedź wystarczającą jest?

Ja stawiam na naturę i mam w nosie co kto o tym sądzi. Nie zamierzam dodatkowo stymulować rozwoju intelektualnego moich młodszych dzieci. Nie robiłam tego a najstarszym synem, a mimo to jest inteligentny ponad przeciętną - ma robione testy co 2 lata z racji tego, że mamy inne problemy.
Uważam, że nawet jakbym stawała na cyckach to moje dzieci nie będą inteligentniejsze ponad to co maja zapisane w genach.
Najważniejsze to pozwolić dziecku rozwijać się we własnym tempie, nic nie narzucać, po za zasadami zachowania i nie hamować jego zainteresowań.

Ponieważ bardzo rzadko mamy gości, a i taty nie ma osiem godzin dziennie, bardzo dużo "rozmawiam" ze swoim synem. W sumie przez ponad pół dnia, to moje jedyne towarzystwo, więc czytam mu jeszcze na głos gazetę, opowiadam na głos co robię... Również puszczam muzykę, ale taką zwyczajną, żadnych specjanych utworów.

my czasami właczamy małej Beethovena., bo sami go lubimy i słuchamy:)

Może nie tyle co inteligencję:) ale więź społeczną.
Dużo do Malutkiej mówię,śmieje się, i bawię zabawa przede wszystkim:) Basieńka uwielbia muzykę,i gdy się dużo śpiewa:) akurat z racji zbliżających się świąt matula(czyli ja) śpiewam Jej mizerna cicha itd...

Przede wszystkim stabilność emocjonalna. Co do reszty, to to o czym piszesz.