Jeśli kogoś stać na utrzymanie dzieci. Żeby były zadbane, najedzone to czemu nie.

Jestem jak najbardziej za! :) Mamy czwórkę dzieci (najmłodsze z sierpnia 2016r). W maju/czerwcu zaczniemy starać się o kolejne :) nie ma na co czekać, bo ja mam już 33 lata, Mąż też.
W tej chwili tylko Mąż pracuje, kokosów nie mamy, ale wszystko jest do ogarnięcia :)

Naprawdę macie sporo znajomych, którzy mają albo planują mieć 5, 6 dzieci? Ja znam tylko kuzynkę męża, ale to inna historia, bo musieli/chcieli zostać rodziną zastępczą dla młodszego rodzeństwa. Ulicę dalej mamy rodzinę wielodzietną, chyba 4. albo 5 - nie wiem, bo nie znam ich, ale widać, że dzieciaki są szczęśliwe, kobieta jest nauczycielką, a mąż chyba z Zusie czy skarbówce, mają w miarę pewne prace, dom co prawda niewykończony, ale własny z dużym podwórkiem.


MOIM ZDANIEM - nie musisz się z nim zgadzać, to ile ktoś ma dzieci powinno zależeć od zasobności portfela. Jak kogoś stać SAMODZIELNIE utrzymać 3,4 czy 10 dzieci to niech rodzi co rok. Ale jak kogoś stać. I nie chodzi mi o miliony na koncie i wille z basenem, ale o zdolność do zapewnienia dachu nad głową, jedzenia, ciuchów, lekarstw w razie potrzeby, zabawek, drobnych przyjemności itd...krótko mówiąc do utrzymania rodziny
Wiele rodzin decyduje się na 2, bo tak jest rozsądnie. I słusznie, bo przy planowaniu dzieci to właśnie rozsądek powinien decydować;-)

Ja myśląc o kolejnym dziecku zastanawiam się czy mnie na nie stać, czy będzie miało odpowiednie warunki mieszkaniowe, czy jak pójdzie do szkoły to będę miała kasę na wyprawkę, ciuchy i wycieczki szkolne. Czy jeśli będą chciały pójść na studia czy będę w stanie im pomóc.
Wiem, że na tę chwilę łatwo planować, bo jest 500+ i więc utrzymanie dziecka praktycznie w całości jest w gestii państwa, ale co jak zabiorą zasiłek? Czy wtedy będziecie w stanie utrzymać 4 czy 5 dzieci?
I nie chodzi mi o to, że trzeba dziecko rozpieszczać najnowszymi zabawkami i oryginalnymi ciuchami, ale czasami trzeba taki właśnie ciuch i gadżet kupić i mieć też kasę na przyjemności, a nie tylko na rachunki i życie. Piszę to z własnego doświadczenia, bo mam 8 rodzeństwa i choć wychowałam się w innych czasach, to i tak było mi przykro gdy patrzyłam na zabawki na które mnie nie stać, albo kiedy dziewczyny szły na lody, a ja udawałam, że nie mam na nie ochoty.

Kolejna sprawa, czy będziesz w stanie poświęcić dzieciom uwagę i zająć się nimi wszystkimi? Czy na zasadzie zrobię sobie kolejne, a tym się zajmie najstarsza córka. I, żeby nie było, nic nie mam przeciwko pomocy. Oczywiste, że przy kolejnych dzieciach najstarsze musiało by pomagać, czy pohuśtać czy przypilnować w wózku, wiadomo, ale co innego pomoc przy dzieciach, a co innego wyręczanie się.

Ale to tylko moje zdanie;-)

Kiedyś też chciałam mieć nawet 5 dzieci, jak urodziła się Zuza a mój tata przyjechał ze swoimi dziećmi (w tedy 2 lata i 4 lata) stwierdziłam że jednak najpierw dwójka i kolejna dwójka za jakieś 6-8 lat, bo nie chce cały czas chodzić w ciąży, chce też być w stanie korzystać z życia, a w ciąży nie pójdę na wspinaczki czy paintball ;) teraz kiedy byłam w ciąży z Kariną stwierdziłam że bycie w ciąży to nie dla mnie, uwielbiam czuć ruchy maleństwa, ale za bardzo mnie męczy ciąża, mdłości, wymioty, zgaga, bóle wszelkiego rodzaju. Masakra. Kiedy okazało się że z Kariną też muszę mieć cesarke stwierdziłam że to koniec. Nie chce więcej dzieci ale też nie myślę źle o ludziach którzy chcą mieć dużą rodzinę i maja ba to środki. Gorzej kiedy jest to rodzina gdzie większość dzieci jest z 'wpadki' bądź jako zarobek, no bo przecież kolejne dziecko to kolejne 500 miesięcznie. Ja wiem że nie wszyscy tak podchodzą, ale prawda jest taka że takich rodzin jest sporo.

Nie znam nikogo kto chciałby 5 czy 6 dzieci. I nawet 500 + się do tego nie przyczyni. Wręcz przeciwnie w otoczeniu po jednym dziecku dwoje to już ostateczność.

Ja znam ale raczej duzo znajomych ma po 3 niewiele 4 a wiecej jak 4 to chyba nie kojarze zeby ktos mial. W sumie fajnie bo teraz n
Awet dziecko nie ma sie z kim bawic np moje bo mieszkamy na odludziu. Bedziemy miec drugie i ze wzgledu ze znow cesarka i wiek raczej wiecej nie zamierzamy miec.

Też mamy dużo znajomych ze sporymi gromadkami :) wspaniałe rodziny!
Uważam, że bycie matką to coś cudownego, stan błogosławiony to też piękny czas :)
I wcale nie narzekamy na brak czasu dla siebie:)
Pozdrawiam i powodzenia! Bo przecież w dzisiejszych czasach "trójka dzieci to już patologia... A kobiety powinny robić karierę, a nie siedzieć w pieluchach..."