Posługując się Monachijską Funkcjonalną Diagnostyką Rozwojową możemy w każdym miesiącu życia dziecka zauważyć charakterystyczne etapy rozwoju mowy, za pomocą której niemowlę komunikuje się z otoczeniem. I tak:
noworodek reaguje na nieprzyjemne odczucia „krzycząc na całe gardło”; krzyk ten trudno różnicować;
koniec 1. mies. ż. - niemowlę wyraża głód i ból poprzez różnego rodzaju krzyk;
koniec 2. mies. ż. – niemowlę wydaje dźwięki przypominające głoski „a” i „e”, często łączone z z „h” – np. „he”, „ehe”;
koniec 3. mies. ż. – pojawia się etap gruchania: niemowlę wydaje pierwsze połączone głoski gardłowe, takie jak: „e – rrhe”, „ek – che”;
koniec 4. mies. ż. – pojawiają się pierwsze okrzyki radości, oraz głoski podobne do „w”, „f”, „s”;
koniec 5. mies. ż. – wydaje rytmiczne ciągi sylabowe;
6. i 7. mies. ż. – pojawia się gaworzenie, a więc wypowiadanie ciągów sylab, jak np.: „da – da”, „e – pa”, „mem – mem”, itp. Gaworzenie nie ma jeszcze określonego sensu;
koniec 8. mies. ż. – następuje szeptanie – ciche gaworzenie;
koniec 9. mies. ż. – niemowlę coraz częściej powtarza takie same sylaby, np.: „ma – ma”, „ba – ba”, „da – da”;
koniec 10. mies. ż. – można przeprowadzić pierwszą krótką rozmowę: niemowlę zaczyna świadomie powtarzać sylaby; dziecko zna już kilka najczęściej powtarzanych pojęć, doskonale wie już kto jest mamą, a kto tatą;
11. i 12. mies. ż. – niemowlę zaczyna samodzielnie używać sylab dla określenia znanych sytuacji, np. widząc samochód mówi „brrr”, lub widząc posiłek mówi „am – am”; zaczyna reagować na zakaz „nie!”, przerywając na chwilę wykonywaną czynność (charakterystyczne jednak jest dla tego wieku szybkie zapominanie wypowiedzianych zakazów).