Ja mam to szczęście że mój przyjechałby ratować sytuację i stanąłby w mojej obronie w takich samochodowych okolicznościach. Na szczęście nie było takiej sytuacji, ale była podobna. Jego mama cofała, wjechała w tył naszego nowego auta.. a ja stojąc obok w ostatniej chwili odskoczyłam! Miałabym zmiażdżone nogi!! I mimo że obu aut było nam szkoda, to nie zważał na to co się stało, tylko cieszył się że obie żyjemy :) Bo mogłoby być o wiele gorzej.. Wiadomo że to niepotrzebn stres i moim zdaniem jak się wsiada za kierownicę trzeba mieć głowę na karku, ale auto to tylko kupa złomu a życie jest bezcenne.

Raz nie zmieściłam się w bramie i przytarłam mu bok. Szczerze ? Wziął i zaprawił,trochę podklepał i gdyby nie trzeba było czekać dwóch dni na lakier,to nawet śladu by nie było. Bałam się,że się wścieknie,bo dba o samochód,a skonczyło sie tak,że sam mnie pocieszał, żebym się nie przejmowała,bo on krótko po zdaniu prawka co wyjechal to auto rozwalil