nie jestem jeszcze mamą ale mam 3 koty. Do tej pory wszystkie 3 boją się dzieci wiec pewnie na pytanie nr 1 odpowiedziałabym - nie trzeba, omijają szerokim łukiem. Co do pytania nr 2 - już wyrosły z zabaw i drapania, a nr 3 -jak zostawię otwarte drzwi od sypialni (czyli wtedy kiedy w nocy nie ma mojego M i muszę czuwać i słyszeć co się dzieje na dole - taka schiza ;)) to śpią ze mną... na codzień nie wpuszczamy do sypialni.

Mamy 2 koty, nie musielismy ich przyzwyczajac bo sa bardzo lagodne i od poczatku w ogole sie do malego nie zblizaly, albo tylko z zachowaniem duzego dystansu, uznalismy ze sie go boja ;) nie wchodza do lozeczka ani na przewijak- o dziwo, bo do tej pory wszedzie wlazily- sami nie wiemy czemu teraz tego nie robia...jedynie do wozka wlaza, wiec przykrywamy go narzuta, zeby nie brudzily.
Nie drapia, ani nie gryza bo od malego ich uczylam ze nie wolno i podzialalo. tzn. meble drapia, ale ludzi nie.
Kiedys koty spaly w pokoju z nami, ale teraz zamykamy drzwi,bo sa bardzo duze( jeden wazy chyba z 8 kg.)wiec rzeczywiscie by mogly przygniesc malego, ktory z nami spi. Kot faktycznie sie moze poczuc odrzucony, ale tak samo jak wyzej opislam, dziwnym trafem w ogole nie \\\"protestuja\\\" ze jest zamkniete i sie z tym pogodzily. To jest naprawde dziwne, bo 2 lata temu jak wprowadzil sie do mnie moj facet(koty sa moje) tez probowalismy zamykac sypialnie i wtedy byly zazdrosne,co objawialo sie tym ze jeden z nich robil ze zlosci obok kuwety i zrzucal w nocy ubrania z garderoby, a obydwa probowaly na sile wejsc do pokoju i obijaly sie o drzwi. w koncu przestalismy zamykac bo z nami wygraly:/ Teraz po prostu sie z tym pogodzily, sama nie myslalam ze bedzie tak latwo:)

Moje to zwykla dachowce, ale urosly b. duze, wiekszy ma ok 80 cm dlugosci, bez ogona!Chyba tutaj jest tak samo jak u ludzi ze im wieksze tym wieksze ciapy i tym bardziej lagodny charakter;)W kazdym razie z dzieckiem nie ma zadnych klopotow, dajemy mu teraz glaskac koty (ma pol roku) i poddaja sie temu bez protestu, mimo ze maly probuje oczywisicie wyrywac im futro.

Odpowiem tylko na 3 pytanie, bo 2 pytanie-problem u nas nie występuje a na 1 pytanie nie znam jeszcze odpowiedzi ;) my nasze dwie dziewczynki powoli ale systematycznie wyprowadziliśmy z sypialni juz od 5 miesiaca mojej ciąży właśnie po to by nie czuły się drastycznie wyeksmitowane ;) z drugiej strony pomogła nam ostatnio tez aura,bo włączyli ogrzewanie. Dziewczyny zdecydowanie wolą leżeć w koszyku lezance przy cieplym kaloryferze niz przy średnio ciepłych moich nogach ;) takze oducz swoją kotke, masz jeszcze trochę czasu.

Moja mama miała kota jak młody się urodził...kot z charakterem gryzł drapał okropny był...małego pilnował od samego początku nigdy nie zrobił krzywdy...po drzemce wchodził do kojca i sam spał w nim...
teraz ma już innego moj syn 4 lata udaje że ma konika kot nic kompletnie nie robi wręcz sam zaczepia do zabawy a jak ma dosyc to idzie na szafe:)
nigdy nie był ani jeden ani drugi zamykany śpi gdzie chce

Odpowiem tylko na trzecie ;)
Hipis zawsze spał z nami w łóżku, ale od kiedy przygarnęliśmy małego kociaka i zaczęły buszować w nocy to wywaliliśmy obydwa do przedpokoju. Mają swój kocyk i wszystkie potrzebne akcesoria, buntowały się może jedną noc, teraz śpią jak susły. Jak Dżumka trochę urośnie to pewnie będą miały dostęp do sypialni.