Moje ma 20mce i dalej tak robi, zaczął po roku. Nie ocenie w którym momencie było to najgorsze i czy w ogolę już było, bo niestety prawda jest taka,ze z czasem dziecko staje się silniejsze, wiec tego typu zachowania siłą rzeczy uwydatniają się :/ (jeśli występują). Co robię ... właściwie kolokwialnie mówiąc "krzyczę", nauczyłam syna,ze jak podnoszę głos tzn. ze jestem cholernie na niego zła, tym samym mu tłumaczę jak "beznadziejnie" się zachowuje (w cudzysłowowy bo naturalnie rozwijam dziecku temat ;) ).Czasem po prostu nie reaguje. To jest taki głupi, dziecięcy sposób zwrócenia na siebie uwagi, wymuszenia.Trzeba konsekwentnie tłumaczyć, nie dać sobie wejść na głowę i przetrwać :)

Ło kurde to widzę,że wszystko przed nami:)moja na razie tylko umie krzyczeć a raczej piszczeć.

moje niedawno skonczyly roczek ale jak narazie to sa dosc grzeczne..zobaczymy jak bedzie dalej:)

No ja też mam takiego agresorka w domu. Jest nieciekawie, takie akcje z wyciem i wyrywaniem się mam codziennie z różnych powodów. Bunt dwulatka - tak nazywa się ta faza rozwoju i z niecierpliwością czekam, aż mi dziecko wyrośnie i zmądrzeje na tyle, żeby słuchać się rodziców. Najgorsze i przerażające zarazem dla mnie jest to, że on skubany jest taki silny, że ja JUŻ fizycznie nie mogę sobie z nim dać rady. Oczywiście każde dziecko ma inny temperament i nie jest powiedziane, że każde przed 2 rokiem będzie takie rzeczy wyprawiało.