My mamy zaburzenia innego typu, chodzimy do psychologa. Idź do pediatry, on Cie skieruje do psychologa. To nic strasznego. Na pierwszą wizytę najlepiej idź z mężem lub z kimś innym, nie sama. Bo najpierw sama będziesz musiała ze spokojem opowiedzieć w czym problem, potem poobserwuje dziecko. Jeśli problem będzie większy to kierują Was do psychiatry, a jeśli nie to mój synek np bardzo lubi swoją Panią Psycholog, sesje są bardzo przyjemne, bo wszystko odbywa się poprzez zabawę, różne zagadki itp.
Nie bój się tylko idź, z tego co piszesz przyda się Wam ta wizyta, choćby dla Twojego spokoju psychicznego.
I nie jest to normalne zachowanie dziecka, także im szybciej zareagujesz tym łatwiej będzie odejść od tej anomalii.
Bądź dobrej myśli.

Tego typu zachowanie wskazuje na nerwice natręctw, jest to dość częste zaburzenie spowodowane zmiana otoczenia, stresem, zmiana sytuacji życiowej np wyjady bliskich osób, ale nie jest to reguła... Moze cos w przedszkolu lub w domu powoduje nadmierny stres... Np. Krzyk

No to zaczynam się martwić :( najgorsze, że nie mieszkamy w PL i wizyta u psychologa jest niemożliwa na chwilę obecną, ew dopiero około Świąt BN. A znacie może jakiegoś psychologa który konsultuje on-line ?

Finjenta do psychologa w ppt nie pójdę bo domyslasz się jakie mogą być tego konsekwencje :( pomyślę jeszcze i postaram sie to skonsultować z psychologiem chociaż telefonicznie może coś poradzi na co jeszcze zwrócić uwagę albo może jakoś sami będziemy mogli ja oduczyć tego :) od kiedy wylądowała w szpitalu mam stresa że coś poważniejszego może się stać :( najbardziej martwi mnie podłoże takiego zachowania :/ oboje z m. jesteśmy niecierpliwymi nerwusami i może tu trzeba szukać przyczyny :(
a jak myślicie czy dziecko może np nieświadomie robić takie rzeczy żeby zwrócić na siebie uwagę ? Ten jeden raz całe trzy dni w szpitalu miała mnie tylko dla siebie, a młodsza rodzina się zajęła w tym czasie :/