hm.. bylam mega zmecona i maz poprosil zebym zadzwonila do jego mamy o cos zapytac.. to ja z malym na reku ledwo zywa... biore aparat cyfrowy i ostro dzwonie.. najlepsze jest to ze w ogole sie nie skaplam tylko czekalam na sygnal..po smiechach meza spojrzalam na tel a tu bumm aparat..

no akcja z aparatem ekstra. Ja czasem jak siedzę przed kompem w pracy to potrafię wziąć słuchawkę telefonu, wystukać cyfry na komputerze i czekać na połączanie :)))

co do akcji z dzieckiem to akurat nie ze zmęczenia ale przejęcia - druga noc w szpitalu z Małą, przewijam ją i idzie mi rewelacyjnie - jakoś tak pieluszka zakłada się prawie "sama". Dumna mówię do Małej "patrz, mamusia już nabrała wprawy i teraz przewijanie to pestka". I w tym momencie mój wzrok padł na nową, przygotowaną do założenia pieluszkę, która leżała obok jej główki - po prostu po raz drugi założyłam jej tę samą pieluchę, a że była rozciągnięta to się świetnie zakładała

Mi się udało zasnąć z głową na przewijaku położonym na łóżeczku. A innym razem spałam tak mocno że nie słyszałam płaczu synka, który leżał w łóżeczku przy mojej głowie. Usłyszał mąż w łazience i przyszedł mnie obudzić, mnie sie wydawało, że mi się śni, że ktoś płacze.