hej sądzę że to sprawa indywidualna ja mam 2 letniego synka i też bysmy chcieli drugie ale nas na razie na drugiego bobaska nie stać;/ a po drugie mieszkamy w kawalerce...i tak juz nam brakuje miejsca i przestrzeni;/
ale jesli Was stać to czemu nie:) tylko musisz ty czuc się tez na siłach bedąc z dwoma małymi babelkami:)

Moj ma 19 miesiecy i za 2 miesiace bedzie mial brata

ja mam 3,5 letnią córę 1,5 rocznego syna i teraz w maju znowu rodzę :) no jeśli chodzi o takiego malucha to mam z nim duży problem mąż nie chodzi teraz do pracy bo musi mi go pomuc przebrać i nawet włożyć do łóżeczka na etapie mojej ciąży nie dała bym rady sama myślę że najlepiej tak 2 jak to pierwsze dziecko ma z 3 lata wtedy jest bardziej samodzielne i nie musiała byś się tak męczyć

no moj synek bedzie mial poltora roczku jak sie rodzenstwo urodzi ;) czekanie na odchowanie jednego ma plusy i minusy mala roznica wieku jest o tyle fajna ze dzieciaczki beda sie razem chowac ale ciezej dla rodzicow (szczegolnie przez pierwszy rok) a wlasnie jak sie poczeka dluzej to lzej dla rodzicow ale juz dzieci moga sie nie dogadywac... wiec usiadzcie porozmawiajcie przemyslcie za i przeciw i... postanowcie co dalej .. u nas oboje chcielismy jedno po drugim wiec nie bylo sporow ;)

Ja mam narazie jednego, 10-miesięcznego synusia, ale po wakacjach, kiedy Antoś będzie miał właśnie ok.półtora roku, zaczniemy się starać o drugie. Jak dobrze pójdzie, urodziłabym w ok. drugich urodzin synka. Uważam, że to świetna różnica wieka, sama miałam siostrę młodszą 2 lata, przez całe dzieciństwo była najlepszą kompanką do zabawy.
Poza tym praca - skoro juz zrobiłam sobie przerwę zawodową na wychowanie Antosia, to przedłużę ją trochę na drugie. A tak teraz wróciłabym na dobre do pracy, to na kolejne zdecydowałabym się za kilka lat...albo wcale.

Ja w drugą ciążę zaszłam jak syn miał 20 miesięcy, nie było źle, ciąża fajnie przebiegała bez żadnych komplikacji.
Między moimi dziećmi jest 2 i pół roku różnicy wiadomo na początku było ciężko, rozszalały dwu i pół latek maleństwo potrzebujące opieki matki ale dałam radę. W czasie ciąży oduczyłam syna jeżdżenia wózkiem żeby nie chciał wsiadać do wózka braciszka, nauczyłam korzystania z nocnika i co najważniejsze chodzenie za rękę (wcześniej mój mały szatan biegał i latał gdzie popadnie).