Jakoś o tym nie myślę. Za daleka przyszłość jak dla mnie.

Nie trzeba myslec, bo do wszystkiego czlowiek dochodzi stopniowo. Mam prawie 10 letniego syna... kiedys myslalam, ze nigdy nie puszcze go samego do szkoly, na podworko itp. A jakos poszlo, nawet nie wiem kiedy :) No moze pamietam, ale juz nie panikuje jak na poczatku. Czasem mysle o uciekajacym czasie, ale to daje mi powera, by byc dla nich teraz, bo potem nie bede miala okazji :) Kazdy wiek dziecka przynosi tyyyle radosci, ze nie warto sie zamartwiac. Przeciez oni beda az do naszej smierci naszymi dziecmi, ukochanymi :)

Ja mam mnostwo planow na przyszlosc z przyjemnoscia czekam na ten czas, gdy moje mlode beda samodzielne i o wlasnych silach odfruna w zycie. A ja mam tyle jeszcze w zyciu do zrobienia... :))) Konczy sie jeden etap w zyciu... zaczyna sie nastepny... taka kolej zycia... :)

Zadaniem rodzica jest dac dziecku korzenie, aby mocno trzymalo sie ziemi, ale rowniez dac mu skrzydla, aby w odpowiednim momencie moglo odfrunac... ;)

Ja o tym myślę i czasem chciałabym żeby synuś był dłużej taki maluśki, ale fakt że jest chorowity sprawia że chciałabym żeby już był starszy. Za to mam świadomość jak szybko czas leci i codziennie go przytulam i całuję bo wiem że już niebawem będzie przecierał twarz po buziakach mamusi ;)
Chciałam mieć dwójkę- i oczywiście jako drugą córcię, ale po takim porodzie jak mój musi minąć sporo czasu zanim zapomnę...

Nie myślę, cieszę się teraźniejszością i każdym dniem:)

Czasem mysle ze chcialam bym czas zatrzymac w miejscu, ale nie jest to mozliwe. Dziecko bedzie roslo dalej i kazdy etap w zyciu jest bardzo wazny i cieszy rodzicow. Choc takie malenkie dziecko jest slodkie.
Ale rowniez w 100% zgadzam sie z Lamandragora z jej cytatem i jak pozwolisz ten cytat z checia bym umiescila na swojej nk czy na moim facebook. Bardzo mi sie podoba.

ja czasami myślę tak żeby mi się udało jak najlepiej syna wychować by nigdy nie zrobił żadnej dziewczynie krzywdy, i jak sobie pomyślę że kiedyś minie ten okres że mamusia będzie dla niego najukochańsza i najpiękniejsza to troszkę robi się przykro. ale lepiej się w to jeszcze nie zagłębiać:)

już nie.

kiedy Tygrys był noworodkiem potem niemowlakiem to wybiegałam w przyszłość,tak koło roczku.jaki bedzie,kiedy zacznie chodzić,mówić itd....

...efektem czego było to że rok przeleciał mi dosłownie przez palce :( i czasami smutno mi się robi że nie cieszyłam się z tego jaki jest,tylko zasnanawiałam się jaki będzie...

...dlatego teraz cieszę się z każdego dnia!teraz przyszłością jest dla mnie co będzie za dwa,trzy dni.