Ja też w ciąży ciągle martwiłam się, czy wszystko będzie, ok czy donosze, czy będzie zdrowe itp. teraz sądze, że nie potrzebnie zawracałam sobie głowę, i się zamartwiałam, nakręcając się sama złymi myślami zamiast cieszyć się tym cudownym okresem :)

ja dokładnie miałam tak samo,od początku bałam się wszystkiego,najpierw poronienia,potem jakiś chorób,potem co będzie przy porodzie, i oczywiście szukałam takich informacji w internecie i utwierdzałam się w swoich podejrzeniach,ale Kochana uwierz mi każda się obawia,a na pewno będzie u Ciebie wszystko w porządku i ani się obejrzysz będziesz pytała nas co zrobić ze swoim dzieciątkiem:))))(kiedyś nawet śmiałyśmy się z koleżanka że gdyby nie te ciągłe obawy w ciąży ,to ciąża mogła być trwać dłużej)Pozdrawiam

Nie, ja tak nie miałam.
Od samego początku wiedziałam że urodzę zdrowego chłopca, i tak też się stało. Myśle że jak się ma pozytywne nastawienie to wiele rzeczy wychodzi po naszej myśli, choć nie mówie że zawsze, bo pewne rzeczy są od nas niestety nie zależne.
Wiem że trudno jest po prostu się nie martwić, ale sądze że zamartwianie się nic nam nie da, a może nawet zaszkodzić.
Powinnaś przez całą ciąże być szczęśliwa i wierzyć że wszystko jest w porządku, a martwić się będziesz jak już dziecko przyjdzie na świat.

Ja sie boje do tej pory i chyba do końca ciąży bede sie bac. To chyba naturalna reakcja kazdej przyszłej matki .

Ja w ciąży to miałm non stop paranoje jak dziecko już jeden dzień mało się ruszało to na drugi dzień leciałam na wizyte do ginekologa żeby sprawdziła czy wszystko jest ok. Nie miałam tak jak ty że bałam się że dziecko urodzi się sparaliżowane czy coś w tym stylu byłam dobre myśli pod tym względem bardziej martwiło mnie to że że np dziecko może nagle mi przestać się ruszać że jak jadę w autobusie to przeszkadza mu te wstrząsy bardzo rano jak wstawałam bałam się że mogłam go przygnieść jak spałam ha ha:D No masakra cały czas jakieś paranoje bałam się też że jak kochałam się z moim partnerem to że dziecku też to przeszkadza zresztą mój narzeczony też się bał. Miałam mnóstwo paranoi. Gdybym teraz zaszła w ciąże po raz drugi to już bym była o wiele spokojniejsza:))

W ciąży chodziłam jak nakręcona, miałam dokładnie tak jak ty szczególnie na końcówce ;/ po porodzie... nic się nie zmieniło, synek jest zdrowy ale martwię się o 1000 innych rzeczy, aby mu się nie stała krzywda,aby nie zachorował etc.

ja jeszcze nie urodziłam ale przed pierwszymi badaniami tez tak miałam w tej chwili jestem spokojniejsza :) tak przewaznie jest a to ze napotykasz sie na chore dzieci to tylko Twoja wzmozona czujność wczesniej nie zwracałaś na to uwagi wiec spokojnie na pewno bedzie wszystko dobrze :)

na pewnym etapie ciąży miałam tak samo, wszędzie widziałam chore dzieci, w tv to samo...bałam się...

ja może nie aż tak, ale przez stresy które miałam, panicznie się bałam, że na dziecku się to odbije. uspakajałam się tylko przez pierwsze dni po wizycie kontrolnej u lekarza, a potem lęk narastał, do czasu kolejnej wizyty.