Nie pamietAam w ktorym tygodniu zaczely mi se problemy ze spaniem, ale trwaly juz do konca ciazy. Na poczatku spalam cale dnie i noce a potem zrobilo sie kompletnie odwrotnie.
Nic sie nie da zrobic, ja czytalam ksiazki, gotowalam, gralam w cos, cokolwik i czekalam az mi sie zacznie chciec spac.

ja cierpie na bezsennosc od jakis kilku tygodniu , jak sie obudze w nocy to juz nie moge zasnac a zastanawiajace jest to ze przez 4 dni z rzedu budzilam sie o 3 ... jak z zegarkiem w reku ... sie przerazilam az w koncu kiedys tam ogladalo sie Egzorcyzmy Emilii Rose...

ja miewam problemy ze snem niemal od II trymestru. Nie śpij w ciągu dnia, pij mało herbaty zwłaszcza pod wieczór... dotleniaj się przed spaniem... i może pomoże. Jeśli nie...to książka... telewizor... i myśl, że w końcu zaśniesz... ja teraz dla przykładu nie sypiam od 4 do około 7. Wcześniej od 2 już nie sypiałam do około 4-5 rano... Także idzie przywyknąć ;)

Miałam ogromne problemy ze snem gdzieś od 32 tygodnia - nic nie pomagało, po prostu przeczekałam...

Bardzo nie moglam spac. Spalam po 3 godziny w nocy. Bylam bardzo podenerwowana i rozdrazniona. Nie wiem czy tez tak masz, ale mnie bardzo rozbijalo to ze musialam w nocy wstawac co chwilke do toalety. Wzielam sie na sposob i nie pije wiecej niz lyk plynu po godzinie 18ej. I to chyba pomoglo. Jak sie kladlam i nie moglam zasnac zaswiecalam lampke nocna i po jakims czasie zasypialam przy niej. I od kilku dni jest w porzadku. (a siku wstaje tylko 2razy, przedtem z 7).

sprzatałam,prasowałam - było upalne lato.

Codziennie chodze spac po 23, budze sie na siku 3-4 i juz nie moge zasnac;/ tak do 7 i spie do 9...

Mniej wiecej od tygodnia mam problemy ze snem, wstaje w nocy i nie moge zasnac, dwie godz sie mecze, pozniej zasypiam, sama nie wiem kiedy i tak potrafie spac nawet do 11stej :) + do tego bol bioder i brzucha. Co wtedy robic?...nie mam pojecia, dolaczam sie do pytania.

Ja niestety nie śpię od 4 m-ca :-( I szczerze mówiąc już mam dość. Nie mogę się uporać z zespołem niespokojnych nóg - czuję, jakby żyły własnym życiem, cały czas odczuwam potrzebę ruszania nimi.I najlepsze jest to, że nawet wielki brzuch i kopniaki małego mi tak nie przeszkadzają. Próbowałam już chyba wszystkiego: gorące mleko z miodem, suszona lawenda w sypialni, długie spacery przed snem, prysznic naprzemiennie ciepłą i zimną wodą, wietrzenie sypialni przed snem, czytanie książek, granie w nudne gierki, świeczki zapachowe, dozwolone zioła i leki uspokajające, masaże, itp. Ale nic nie pomaga - jestem zmęczona i niewyspana - coraz bardziej nerwowa z tego powodu :-( Na szczęście już niedługo :-)