Brakowalo, mimo, ze wychowywalam sie z bratem ciotecznym.

czasami bywały takie momenty.

Bardzo. Ryczałam na całego i prosiłam o rodzeństwo a jak słyszałam nie, to leciałam do kuchni, wciskałam się za lodówkę i tam wyłam dalej. Pamiętam, że czułam straszną niesprawiedliwość, że inni mają rodzeństwo a ja nie. Dopiero przestałam się czuć samotna jakoś w liceum.

a ja na odwrót - zawsze marzyłam aby być jedynaczką

Czasami tak, jak siedziałam w domu i nie miałam się z kim bawić pograć w gry itd

Zawsze chciałam mieć starszego brata :D
Nie brakowało mi w dzieciństwie, ale jak dojrzałam, do teraz - brak kogoś bliskiego, a innego niż mąż/rodzic/wujek.